Τοπικά Νέα

Εχθρική είναι η καθημερινότητα για τους ανάπηρους και στη Μεσσηνία!

synenteyxh-702x336


Εικόνες… μεσαίωνα στην Ελλάδα του πολιτισμού, όσον αφορά στα άτομα με αναπηρίες, τα οποία αντιμετωπίζουν πολλά και σοβαρά προβλήματα, με το κράτος σε όλες του τις εκφάνσεις, αν μη τι άλλο εχθρικό! Η πρόσβαση σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, απίθανη, καθώς κανείς δε νοιάζεται, τουλάχιστον όσο θα έπρεπε, έστω για τα αυτονόητα. «Ότι και να λέμε, προσβασιμότητα δεν υπάρχει», δήλωσε απαντώντας σε ερώτημα της «Φ» ο εκπρόσωπος του Συλλόγου ΑμεΑ Μεσσηνίας Θανάσης Ξυπόλυτος, περιγράφοντας ανάγλυφα, μερικές καθημερινές… στιγμές.

Ρεπορτάζ: Γεωργία Αναγνωστοπούλου

«Οι τράπεζες, οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν την κρίση, δεν είναι προσβάσιμες, μη παρέχοντάς μας, αυτά που δικαιούμαστε. Οι εκκλησίες, οι αρχαιολογικοί χώροι και φυσικά τα καταστήματα. Για να φτιάξεις στο εξωτερικό, ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, δεν παίρνεις άδεια αν δεν έχει τουαλέτες ΑμεΑ και ειδική ράμπα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ξυπόλυτος, οποίος κάλεσε τα άτομα με αναπηρίες, να μην ντρέπονται, να βγουν… μπροστά και να διεκδικήσουν όσα δικαιούνται. «Η αναπηρία δεν είναι κατάρα, έτυχε να γίνει», σημείωσε με νόημα επισημαίνοντας πως όχι μόνο η αυριανή, αλλά κάθε ημέρα, θα έπρεπε να είναι αφιερωμένη σε αυτά τα άτομα.

ΣΟΚΑΡΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ

Εν δυνάμει ανάπηροι άλλωστε, είμαστε όλοι, καθώς κανένας δεν ξέρει τι μπορεί να του ξημερώνει η κάθε μέρα… Οι άνθρωποι αυτοί, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, που στον καιρό της κρίσης, λαμβάνουν όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Χαρακτηριστικά άλλωστε, είναι τα στοιχεία του Παρατηρητηρίου Θεμάτων Αναπηρίας της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), με αντικείμενο την επιστημονική καταγραφή, τη μελέτη και την έρευνα, η οποία στοχεύει στο να καθιερωθεί ως η βασική πηγή πληροφόρησης για τις εξελίξεις στο πεδίο της αναπηρίας.

  • Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο λοιπόν, που συμβάλλει στην παρακολούθηση, στην προστασία και στην προώθηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία ή και χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους, τα άτομα αυτά, αρχικά, είναι με διαφορά τα πιο φτωχά μεταξύ των φτωχών.
  • Τα άτομα με αναπηρία στην Ελλάδα είναι το 24,7% του πληθυσμού ηλικίας 16 ετών και άνω, δηλαδή 2.231.197 σε σύνολο 9.016.247, εκ των οποίων 1.014.177 άτομα με βαριά αναπηρία
  • Τα επιδόματα αναπηρίας επανορθώνουν δεν εξαλείφουν τις οικονομικές ανισότητες.
  • 6 στους 10 πολίτες με σοβαρή αναπηρία από 16 έως 64 ετών βρίσκονται στο φάσμα της φτώχειας και του αποκλεισμού.
  • 63,5% του πληθυσμού με αναπηρία 25-29 ετών (έναντι του 44,7% του πληθυσμού χωρίς αναπηρία) είναι σε κίνδυνο φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
  • Στην ομάδα 16-64 το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (αφαιρώντας δηλαδή τα επιδόματα και τις συντάξεις από το εισόδημα) αγγίζει το 67% στον πληθυσμό των ατόμων με σοβαρή αναπηρία και το 58,1 στην ομάδα με μετρίου βαθμού περιορισμό δραστηριότητας, ενώ στον πληθυσμό χωρίς αναπηρία ανέρχεται στο 42,2%.
  • 4 στους 10 πολίτες με σοβαρή αναπηρία μεταξύ 16 και 64 ετών βιώνουν σοβαρές υλικές στερήσεις.
  • Το 42,8% του πληθυσμού με βαριά αναπηρία 16 έως 59 ετών διαβιεί σε νοικοκυριά με σοβαρό βαθμό υποαπασχόλησης.

«Ζητάμε δέσμη συγκεκριμένων μέτρων για την άμεση και μακροχρόνια προστασία από τις επιπτώσεις της κρίσης», δήλωσε μετά την… πρώτη αυτή ανάγνωση των σοκαριστικών στοιχείων του Παρατηρητηρίου, η εκπρόσωπος της Περιφερειακής Ομοσπονδίας ΑμεΑ Πελοποννήσου και μέλος του Γενικού Συμβουλίου Εθνικής Συνομοσπονδίας ΑμεΑ, Αθανασία Καρούνου, η οποία εξέφρασε τη στήριξή της σε όλους τους Συλλόγους της Μεσσηνίας και τη δέσμευση για έναν δυναμικό αγώνα, για την άρση των αδικιών.  «Αντιστεκόμαστε και θα συνεχίσουμε, στις πολιτικές λιτότητας των κυβερνητικών επιτελείων και στην αναλγησία των στελεχών κάθε Τρόικας. Δε θα αποδεχθούμε και θα συμφωνήσουμε ποτέ στη φτωχοποίηση και τον περιορισμό των δικαιωμάτων μας», ανέφερε η κα Καρούνου, ενώ τη δική τους κραυγή αγωνίας, ύψωσαν γονείς παιδιών με αναπηρία, οι οποίοι ξέρουν καλά πως αν πάθουν κάτι, τα παιδιά τους, θα είναι αφημένα στο… έλεός της τύχης τους, ή πιο σωστά, της ατυχίας…

ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΛΙΣ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ

Ένα από τα πλέον σοβαρά προβλήματα, είναι η έλλειψη δομών φιλοξενίας των παιδιών με αναπηρίες, σε περίπτωση απώλειας ή ασθένειας των γονιών τους, οι οποίοι τα φροντίζουν, με την πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ΑμεΑ Μεσσηνίας «Η Υπομονή», Κατερίνα Κεράνη – Νηφούδη να ζητά τη δημιουργία ξενώνα. «Υπάρχουν και πολύ δύσκολα περιστατικά και δυστυχώς, δεν υπάρχουν ξενώνες βραχείας διαμονής, καθώς αν αρρωστήσουμε, δεν μπορούν να φιλοξενηθούν κάπου τα παιδιά μας», τόνισε με έμφαση η κα Κεράνη, επισημαίνοντας πως η Ευρωπαϊκή Ένωση, ορίζει να υπάρχουν σπίτια φιλοξενίας 9 παιδιών τα οποία έχουν χάσει τους γονείς τους. «Ζούμε με αξιοπρέπεια και δεν επαιτούμε, απαιτούμε», ανέφερε και ανέπτυξε μερικούς από τους πλέον βασικούς προβληματισμούς. «Άπειροι μπορεί να είναι οι προβληματισμοί, το σημαντικό όμως είναι ότι οι άνθρωποι με αναπηρία και οι οικογένειες τους καθημερινά διεκδικούν με δύναμη και αξιοπρέπεια όλα όσα διεκδικεί και ο κάθε πολίτης αυτού του κόσμου. Ο αγώνας αυτός είναι εξαιρετικά δύσκολος, απαιτεί τεράστια δύναμη, υπομονή, επιμονή και πίστη ότι μπορείς να αλλάξεις τα πράγματα και δεν συγχωρεί τον οίκτο και την παραίτηση», τόνισε η κα Κεράνη, η οποία καταληκτικά επεσήμανε πως υπάρχει στη Μεσσηνία, μόνο το πρώην ΚΕΚΥΚΑμεΑ, νυν ΚΕΦΥΑΠ, το οποίο δέχεται και εκπαιδεύει παιδιά ΑμεΑ, όμως όπως είπε δεν είναι αρκετό, πλην του γεγονότος ότι δεν έχουν πρόσβαση άτομα από όλο το νομό. «Σκοπός της παρουσίας μας σήμερα, είναι να γνωστοποιήσουμε στους αρμόδιους κρατικούς, κοινωνικούς, ιδιωτικούς φορείς αλλά και στο κοινωνικό σύνολο τις ανάγκες που έχουμε καταγράψει μέσα από τον καθημερινό μας αγώνα. Μπαίνουμε μπροστά και αγωνιζόμαστε για την επίτευξη των στόχων μας», επεσήμανε η πρόεδρος του Συλλόγου «Η Υπομονή», με την πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων ΕΕΕΕΚ Καλαμάτας, Αθηνά Σπανού, να εκφράζει τους δικούς της, εύλογους προβληματισμούς.

ΤΑ ΑμεΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ… ΑΟΡΑΤΑ ΚΑΙ –ΝΑΙ-  ΕΧΟΥΝ  ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΕ ΟΛΟΥΣ!

«Παγκόσμια ημέρα των Ατόμων με Αναπηρία αύριο και οι σύλλογοι ΑμεΑ και γονέων ΑμεΑ θέλουμε με την παρουσία μας εδώ να τονίσουμε ότι η μέρα αυτή, είναι κυρίως μέρα προβληματισμού και δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία , τα οποία αποτελούν το 10 με 12% περίπου του πληθυσμού παγκοσμίως. Αυτό το ποσοστό πρακτικά σημαίνει ότι οι άνθρωποι με αναπηρία και οι οικογένειες τους δεν είναι αόρατοι, βρίσκονται δίπλα μας ή αλλιώς όλοι γνωρίζουμε στη ζωή μας ΑμεΑ ή τις οικογένειες τους», δήλωσε η κα Σπανού, μιλώντας με απλά λόγια για τον αδιάκοπο αγώνα τους για τα αυτονόητα δικαιώματα στην εκπαίδευση, στην υγεία, την εργασία, την ψυχαγωγία και γενικότερα, τη ζωή! «Ο αγώνας αυτός για τα αυτονόητα δεν διαφέρει πολύ από τον αγώνα που κάνει ο κάθε πολίτης για να ζήσει με αξιοπρέπεια. Δυστυχώς όμως οι ανάγκες τελικά των ΑμεΑ δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα και οι ευκαιρίες που δίνονται είναι πολύ λιγότερες. Προκειμένου να κατανοήσετε αύτη τη διαφορά αρκεί μόνο να σκεφτείτε…. Έχει το δικαίωμα ένα παιδί με αναπηρία να πάει σε παιδικό σταθμό και αν ναι, έχει ο παιδικός σταθμός την κατάλληλη υποδομή για να στηρίξει την ένταξη του; Έχει το δικαίωμα ένας άνθρωπος με αναπηρία να εργαστεί; Αν ναι, πόσα ΑμεΑ που εργάζονται γνωρίζετε στον προσωπικό σας κύκλο; Έχει δικαίωμα ένας γονιός παιδιού με αναπηρία να αρρωστήσει, να νοσηλευτεί ή ακόμα και να πεθάνει όταν το παιδί του δεν μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του; Αν ναι πόσες δομές γνωρίζετε που μπορούν να φιλοξενήσουν έστω και για λίγο ΑμεΑ;
Τι πρόσβαση στα δικαιώματα του έχει άραγε ένας άνθρωπος με αναπηρία που ζει σε ένα χωριό; Ποια είναι τα δικαιώματα των ανθρώπων με σοβαρές αναπηρίες που βρίσκονται ακόμα και σήμερα κλεισμένοι στα σπίτια τους όχι μόνο γιατί δεν τους αποδέχεται το
περιβάλλον τους αλλά γιατί δεν υπάρχει τίποτα κατάλληλο για τις δικές τους ανάγκες; Όταν ένα παιδί τελειώνει το σχολείο διεκδικεί το δικαίωμα του στην εργασία, στη ζωή. Όταν τελειώνει όμως ένα παιδί με αναπηρία το σχολείο και δεν μπορεί να εργαστεί, έχει δικαίωμα στη ζωή; Έχει δικαίωμα ένας άνθρωπος με αναπηρία να κάνει βόλτα στην πόλη
του; Να διασκεδάσει;», δήλωσε, θέτοντας καίρια ερωτήματα η κα Σπανού, με το πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων ατόμων με αυτισμό Στάθης Χριστοδουλόπουλος, να ζητά συγκεκριμένα μέτρα.

ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ  ΓΟΝΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ

«Καταγραφή των ΑμεΑ στην Μεσσηνία, προκειμένου να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν κατάλληλες και ανάλογες με τις ανάγκες δομές και προγράμματα πλατφόρμα με καταγεγραμμένα τα άτομα και το είδος αναπηρίας, σχεδιασμό και υλοποίηση προσβάσιμων δομών σε όλους τους περιφερειακούς δήμους», ζήτησε ο κ. Χριστοδουλόπουλος και συνέχισε. «Πολλά άτομα με αναπηρία αποκλείονται από τις υπάρχουσες δομές που βρίσκονται στην Καλαμάτα και στα Φιλιατρά λόγω της απόστασης. Είναι σκόπιμη λοιπόν η καταγραφή όλων των ατόμων και στη συνέχεια είναι αναγκαία η επαφή με όλους τους Δήμους του νομού, τους τοπικούς φορείς και την Περιφέρεια, ώστε να λυθεί αφενός το πρόβλημα της μεταφοράς, αφετέρου να δημιουργηθούν κατάλληλες και ανάλογες δομές και στους άλλους Δήμους του νομού. Σχεδιασμός και υλοποίηση κατάλληλων και επαρκώς στελεχωμένων ανοιχτών δομών στήριξης και για τα άτομα με πολύ αυξημένες ανάγκες, λειτουργία ανοιχτών δομών δια βίου εκπαίδευσης, σταθερή και κατάλληλη στελέχωση από εξειδικευμένο προσωπικό, χορήγηση προνοιακού επιδόματος σε όλα τα άτομα με νοητική καθυστέρηση με κριτήριο τη λειτουργικότητα του ΑμεΑ και όχι αποκλειστικά και μόνο το δείκτη νοημοσύνης και μέτρα για την πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη και περίθαλψη των ΑμεΑ και χρονίως πασχόντων και την πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας», ανέφερε ως πρωταρχικά ο κ. Χριστοδουλόπουλος, ο οποίος επεσήμανε πως στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι διεκδικήσεις και άλλων Συλλόγων του νομού.

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Back to top button