των Μελίνας Ζιάγκου, Μαρίας Αµπατζή, Αφροδίτης Χρυσοχόου
Η ΕΕ χρειάζεται να εισάγει το 40% της συνολικής ποσότητας µελιού που καταναλώνεται ετησίως, καθώς, σύµφωνα µε τα επίσηµα στοιχεία, η παραγωγή από τα κράτη-µέλη καλύπτει µόλις το 60% της ζήτησης. Αυτό αναφέρεται στην πρόσφατη επισκόπηση της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το µέλι, η οποία δηµοσιοποιήθηκε τις προηγούµενες µέρες. Σύµφωνα µε αυτήν, ο µεγαλύτερος προµηθευτής της ΕΕ σε µέλι, ο οποίος καλύπτει το 40% των συνολικών εισαγωγών στο προϊόν, είναι η Κίνα.
Μάλιστα, η ΕΕ είναι ο δεύτερος εισαγωγέας σε µέλι, σε παγκόσµιο επίπεδο,
µετά τη Β. Αµερική, µε εισαγωγές 154.252 τόνων το 2016.
Το γεγονός της ελλειµµατικότητας στην παραγωγή σε σχέση µε την κατανάλωση σαφώς καταδεικνύει ότι το προϊόν αποτελεί πεδίο δόξης λαµπρό για τους επίδοξους «νονούς», καθώς οι ψευδείς ισχυρισµοί σε σχέση µε την προέλευση, κατά γενική οµολογία, δίνουν και παίρνουν. Τα φαινόµενα παραπλάνησης, δε, «ενθαρρύνονται» έτι περαιτέρω από παράγοντες όπως: α) η µεγάλη διαφορά τιµής ανάµεσα στο εισαγόµενο –κυρίως κινεζικό– και το εγχώριο µέλι, και άρα το πολύ µεγάλο κέρδος που αυτές οι πρακτικές αφήνουν στους αετονύχηδες συσκευαστές και διακινητές, β) η ανάδειξη, όλο και περισσότερο, του µελιού στη συνείδηση των καταναλωτών για τη θρεπτική του αξία, η οποία συνδέεται µε την ποιότητα και την ασφάλειά του. Αρκούντως αποκαλυπτικό είναι ότι, όπως προκύπτει από τα ίδια στοιχεία, στο επτάµηνο Ιανουαρίου-Σεπτεµβρίου 2017, η µέση τιµή εισαγωγής κινεζικού µελιού ήταν 1,49 ευρώ το κιλό, όταν στη χώρα µας η µέση τιµή παραγωγού για το µέλι άγγιζε τα 4,5 ευρώ το κιλό. Ο καθένας αντιλαµβάνεται τι κερδίζουν, εν προκειµένω στην Ελλάδα, οι επιτήδειοι που διακινούν κινεζικό µέλι µε τιµή… ελληνικού.
ypaithros.gr
