Κόσμος

Οι ΗΠΑ θέλουν τη Γερμανία «κάτω» και τη Ρωσία «έξω» από την Ευρώπη

Η πλήρης εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο ενοχλεί τον Τραμπ
Μετά την κατάρρευση της συμφωνίας με το Ιράν, την επιβολή αμερικανικών δασμών στην Ε.Ε. και την «κρύα» υποδοχή που επεφύλαξε ο Ντόναλντ Τραμπ στη Μέρκελ, η Γερμανίδα καγκελάριος αποφασίζει να συσφίξει τις σχέσεις της με τον Ρώσο Πρόεδρο με φόντο τον αγωγό Nordstream 2.
H -μη μπορώντας να κάνει αλλιώς- στάση της Καγκελαρίου έφερε την άμεση αντίδραση του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος άσκησε ευθαρσώς κριτική στη Γερμανία, χαρακτηρίζοντάς τη «όμηρο της Ρωσίας». Όλα αυτά κάμποσο καιρό πριν από το ταξίδι του στο ουδέτερο έδαφος του Ελσίνκι για τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο. Ίσως δεν μάθουμε ποτέ τι συμφωνήθηκε στη συνάντηση των δύο πολιτικών ανδρών στη φινλανδική πρωτεύουσα.
Η Γερμανία μπορεί να είναι από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου, αλλά είναι γνωστό πως δεν έχει αυτάρκεια. Στηρίζεται κατά κύριο λόγο στις εξαγωγές. Eνεργειακά δε, αποτελεί τον καλύτερο πελάτη της Ρωσίας. Η κόντρα που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ε.Ε., όχι
αποκλειστικά μόνο μέσω του εμπορικού πολέμου, έχει φόντο την ενέργεια και την εξάρτηση της Γερμανίας από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η σκληρή κριτική του Ντόναλντ Τραμπ περί αμυντικών δαπανών στο ΝΑΤΟ, ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία μέσω της επιβολής δασμών σε χάλυβα και αλουμίνιο, αλλά και η αποστροφή του στο κοινό ενεργειακό έργο του Nord Stream κάνει ξεκάθαρη την αμερικανική πολιτική προς την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Ο βόρειος δρόμος
Ο Nord Stream 2 είναι ένας δεύτερος αγωγός που κατασκευάζεται από τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Gazprom, τη γαλλική Engie, και τις γερμανικές Uniper και Wintershall. Η συμμετοχή κάθε εταιρείας ισοδυναμεί με το 10% των συνολικών εξόδων κατασκευής του αγωγού, ενώ το υπόλοιπο 50% έχει αναλάβει η Gazprom.
Ο αγωγός Nord Stream 2 θα παρέχει 55 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ανά έτος, διπλασιάζοντας την ποσότητα του ήδη υφιστάμενου αγωγού Nord Stream και θα μεταφέρει φυσικό αέριο στη Γερμανία. Θα λειτουργεί παράλληλα με τον πρώτο αγωγό Nord Stream, ο οποίος έχει ολοκληρωθεί το 2011 και στέλνει αέριο κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, απευθείας από τη Ρωσία στη Γερμανία.
Με τον τρόπο αυτό, ο αγωγός αποδυναμώνει τον ρόλο της Ουκρανίας ως τη μεγάλη χώρα διαμετακόμισης (transit) για τις ρωσικές εξαγωγές αερίου στην Ευρώπη. Επιπλέον, ο Nord Stream 2 θα ενισχύσει τη θέση της Gazprom και την επιρροή της στην αγορά της βορειοδυτικής Ευρώπης μαζί με την παρεμπόδιση της διαφοροποίησης των πηγών εφοδιασμού, οι οποίες μακροπρόθεσμα θα μπορούσαν να επιτρέψουν στη Ρωσία να αυξήσει και πάλι τις τιμές της.
Επιπλέον, εάν ολοκληρωθεί ο Nord Stream 2, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα επηρεάσει τις εξαγωγές LNG των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Ευρώπη καθώς θα είναι πιο ακριβό σε σχέση με το φυσικό αέριο του Nord Stream 2, και άρα δεν θα προτιμάται. Η Πολωνία ήδη εξυπηρετείται από το αμερικάνικο υγροποιημένο φυσικό αέριο, ενώ, παράλληλα, η Λιθουανία εκμεταλλεύεται τις δικές της εισαγωγές από την Αμερική, προκειμένου να εφοδιάζει με κάποιες ποσότητες τη Λετονία και την Εσθονία – συναλλαγές οι οποίες θα επηρεαστούν αρνητικά από την κατασκευή του Nord Stream 2. Το δόγμα America First του Τραμπ δεν μπορεί να επιτρέψει κάτι τέτοιο.
«Η Γερμανία είναι όμηρος της Ρωσίας, διότι παίρνει μεγάλο μέρος της ενέργειάς της από αυτή», τουίταρε ο Ντόναλντ Τραμπ από πλευράς του λίγες ώρες πριν από την έναρξη των διεργασιών της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ. «Πληρώνουν δισεκατομμύρια δολάρια στη Ρωσία και εμείς πρέπει να τους υπερασπιζόμαστε απέναντί της. Δεν είναι λογικό», ήταν το επιχείρημα του Αμερικανού προέδρου και δεν είναι απαραίτητα παράλογο.
https://crisismonitor.gr/2018/07/16/tramp-poytin-pio-konta-thavoyn-to-hacking-epikentronoyn-sti-syria-kai-ti-mesi-anatoli/
Η απάντηση ήρθε διά της υπουργού Άμυνας της Γερμανίας Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η οποία αρνήθηκε τα περί ομηρίας και επεσήμανε ότι «Θα πρέπει να διατηρηθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των χωρών ή των συμμαχιών και των αντιπάλων τους».
Η αντιφατική Άγγελα Μέρκελ
Γιατί όμως η κατασκευή του Nordstream 2 είναι τόσο αμφιλεγόμενη και δέχεται ακόμα και η ίδια η καγκελάριος βολές στη χώρα της; Μία πρώτη απάντηση έχει να κάνει με την ίδια την Άνγκελα Μέρκελ, διότι έρχεται σε αντίθεση με την πολιτική της ιδίας προς τη Ρωσία, πέραν της υπονόμευσης μιας ενεργειακής πολιτικής της Ε.Ε. Πράγματι, αυτό που επιβεβαιώνει ο Nord Stream 2 είναι πως το εθνικό συμφέρον κυριαρχεί έναντι μιας ενιαίας πολιτικής της Ε.Ε. για την ενεργειακή ασφάλεια και τις προσπάθειες για την καθιέρωση μιας ενεργειακής ένωσης της Ε.Ε., η οποία δεν θα εξαρτάται από τον ρωσικό παράγοντα.
Επιπλέον, η στήριξη της Μέρκελ για τον Nord Stream 2 είναι ιδιαίτερα αινιγματική. H Άνγκελα Μέρκελ υπήρξε από τους Ευρωπαίους ηγέτες με αρκετά σκληρή στάση προς τον Ρώσο Πρόεδρο. Ήταν αυτή που πίεσε τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία για την προσάρτηση της Κριμαίας τον Μάρτιο του 2014 και την επακόλουθη εισβολή στην Ανατολική Ουκρανία.
Συμπερασματικά, φαίνεται πως η κατασκευή του Nord Stream 2 είναι έργο που έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις. Ο εν λόγω αγωγός παρακάμπτει τη σημερινή χρήση των αγωγών της Ουκρανίας, μιας χώρας ευάλωτης σε πολιτικές πιέσεις από Ανατολή και Δύση, αλλά και πολιτικά ασταθής, χάνει πολλά από τα σημερινά οφέλη που αποκομίζει ως χώρα transit και, ως εκ τούτου, αντιτίθεται στην κατασκευή του αγωγού. Επίσης, οι Βαλτικές χώρες -από τις οποίες θα διέρχεται ο αγωγός- δεν επιθυμούν την υλοποίηση του έργου, ενώ στο πλευρό τους τάσσονται και χώρες όπως η Πολωνία και η Δανία.
Ωστόσο, η Γερμανία, προσβλέπει στην προσέγγιση με τη Ρωσία, για να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες και να μην εξαρτάται από τις διεθνείς συγκυρίες που επηρεάζουν τους αγωγούς, οι οποίοι διέρχονται από την Ουκρανία, φέροντας παράλληλα την ευθύνη, ως ισχυρότερης χώρας της Ε.Ε. , μείωσης της πιθανότητας χάραξης ανεξάρτητης ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής.
Οι αντιδράσεις από Ε.Ε.
Με την ανακοίνωση και διαβούλευση των δύο νομοσχεδίων των Ρεπουμπλικάνων τον Δεκέμβριο του 2017, δεν θα μπορούσαν να μην υπάρξουν αντιδράσεις από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.
Ειδικοί σε φορολογικά θέματα υποστηρίζουν ότι τα δύο νομοσχέδια έχουν στόχο να ενισχύσουν τις αμερικανικές εξαγωγές και να επιτρέψουν στην αμερικανική εφορία να αντλεί έσοδα από τα έσοδα που έχουν πολυεθνικές εταιρείες σε ξένες αγορές.
Δύο μέτρα, ειδικότερα, έχουν προκαλέσει την εντονότερη αντίδραση από την πλευρά των Ευρωπαίων πολιτικών, των ξένων επιχειρηματιών και των εμπορικών φορέων. Το πρώτο μέτρο περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο της Βουλής και προβλέπει την επιβολή φόρου 20% στις αμερικανικές θυγατρικές ξένων εταιρειών (π.χ. γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες). Στόχος του μέτρου είναι η συγκέντρωση 155 δισ. δολαρίων την ερχόμενη δεκαετία από τη φορολόγηση των συναλλαγών μεταξύ αμερικανικών θυγατρικών και πολυεθνικών μητρικών εταιρειών για χρήση πνευματικών δικαιωμάτων, για αμοιβή διαχείρισης και για την πληρωμή υπηρεσιών και προϊόντων. Το δεύτερο μέτρο περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο της Γερουσίας και έχει στόχο να αποτρέψει τον περαιτέρω περιορισμό της αμερικανικής φορολογικής βάσης όταν εταιρείες διοχετεύουν τα κέρδη τους σε χώρες με χαμηλότερη φορολογία. Σύμφωνα με τους επικριτές του δεύτερου μέτρου, η επιβολή φόρου σε διασυνοριακές χρηματοπιστωτικές συναλλαγές θα πλήξει κυρίως τις ξένες εταιρείες, αυτοκινητοβιομηχανίες, φαρμακευτικές εταιρείες και εταιρείες λογισμικού.
Όλα δείχνουν πως ο Αμερικανός Πρόεδρος έβαλε τη Γερμανία και ειδικότερα τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία στο μάτι, πολύ πριν κηρύξει τον εμπορικό πόλεμο. Όπως φαίνεται, οι γερμανικοί κολοσσοί θα πρέπει να διαπραγματευθούν σκληρά με τις ΗΠΑ.
5.000 γερμανικές εταιρείες πλήττονται από την ταρίφα Τραμπ
Το καμάρι του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και του υπουργού του, Στίβεν Μνούτσιν, η φορολογική μεταρρύθμιση, εκτός από την εγχώρια αγορά, επηρεάζει σημαντικά πλήθος χωρών σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, έκθεση του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών εκτιμά ότι η αμερικανική φορολογική μεταρρύθμιση θα επηρεάσει σχεδόν 5.000 γερμανικές επιχειρήσεις, καθώς τα παραρτήματά τους στις ΗΠΑ. αναμένεται να ενισχύσουν τη δραστηριότητά τους εκεί, περιορίζοντας την αντίστοιχη από τη Γερμανία.
Πιο συγκεκριμένα, η μείωση του φόρου νομικών προσώπων από το 31% στο 21% και επιπλέον κίνητρα που δίνει η νέα νομοθεσία αναμένεται, σύμφωνα με τους ειδικούς του γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών, να οδηγήσουν πολλές γερμανικές επιχειρήσεις στη μεταφορά του κύριου όγκου της παραγωγής τους στις ΗΠΑ. «Μέσω της φορολογικής μεταρρύθμισης οι επενδύσεις από τη Γερμανία προς τις ΗΠΑ θα αυξηθούν πολύ περισσότερο από ό,τι οι αμερικανικές επενδύσεις στη Γερμανία», δηλώνει το ΥΠ.ΟΙΚ. σε απάντησή του σε σχετική κοινοβουλευτική ερώτηση που κατέθεσαν οι Πράσινοι.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλείται το περιοδικό, η απογραφή του 2015 κάνει λόγο για 4.762 εταιρείες, οι οποίες διατηρούν στις ΗΠΑ είτε θυγατρικές είτε παραρτήματα, με ποσό ισολογισμού στα 532 δισεκατομμύρια ευρώ. Ιδιαίτερα δυναμικός είναι ο τομέας της αυτοκινητοβιομηχανίας, με πολλά αυτοκίνητα που πωλούνται στην Ευρώπη να κατασκευάζονται σε γερμανικά εργοστάσια στις ΗΠΑ.

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Back to top button