Τοπικά Νέα

Απαξίωση του λαδιού και του πρωτογενή τομέα συνολικά

Οι χαμηλές τιμές για το λάδι, αυτήν την περίοδο, είναι σίγουρο  ότι, σε συνδυασμό με τα προβλήματα που δημιουργεί η οικονομική κρίση και η πανδημία, θα δημιουργήσουν μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Και αναρωτιέται κανείς πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση;

Πώς ο πρωτογενής τομέας, με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει οδηγήθηκε σταδιακά σε αδιέξοδο;

Ποιος  ευθύνεται που το  πιο σημαντικό προϊόν της περιοχής μας, το λάδι, έχει απαξιωθεί -δεν  μπορεί να πουληθεί ή  πωλείται σε πολύ χαμηλές τιμές συγκριτικά με την ποιότητά του και την αξία του ως διατροφικό προϊόν-  οδηγώντας σε απόγνωση τους παραγωγούς που δεν μπορούν πλέον να καλύψουν  τα έξοδα της καλλιέργειάς του;

Ποιος ευθύνεται που η Γερμανία  εξάγει περισσότερο λάδι, (που δεν παράγει), στην Αγγλία από την Ελλάδα (παραγωγός χώρα);

 

Ποιος ευθύνεται που  η περιοχή μας, όπως όλη η Ελλάδα, εισάγει σταφίδες από άλλες χώρες γειτονικές μας, όταν πριν από μερικά χρόνια ήταν το κύριο εξαγωγικό προϊόν της περιοχής μας και μάλιστα υψηλής ποιότητας;

Ποιος ευθύνεται που  τα γαλακτοκομικά προϊόντα ,  τα αρνιά και τα κατσίκια της περιοχής  μένουν απούλητα ή  πωλούνται σε εξευτελιστικές τιμές με αποτέλεσμα να εγκαταλείπεται πλέον η παραγωγή τους και αντίθετα τα σούπερ μάρκετ να είναι γεμάτα από κρέατα της βόρειας Ευρώπης και των βαλκανικών χωρών;

Ποιος ευθύνεται  που  και η ελληνική παραγωγή κρέατος, όποια έχει απομείνει, υποφέρει από τις επιδημίες που μαστίζουν τις χώρες της βόρειας Ευρώπης με τα γνωστά αγροτοδιατροφικά προβλήματα;

Ποιος ευθύνεται που έχει  διαλυθεί ο πτηνοτροφικός τομέας της περιοχής μας και  εισάγουμε πτηνοτροφικά προϊόντα  από  άλλες χώρες;

Ποιος ευθύνεται  που  οι ελληνικές θάλασσες δεν  έχουν πλέον ψάρια και  εισάγουμε  από άλλες χώρες ,  ενώ  οι επαγγελματίες ψαράδες μειώνονται συνεχώς και  συρρικνώνεται έτσι  ένας ,κάποτε, σημαντικός τομέας της ελληνικής οικονομίας ;

Ποιος ευθύνεται  που  διαλύεται άλλος ένας σημαντικός τομέας, ο μελισσοκομικός, και εισάγουμε μέλι κακής ποιότητας,  ενώ δεν  υπάρχει  στήριξη και   ενίσχυση των παραγωγών;

Ποιος ευθύνεται που  τα περιβόλια και τα θερμοκήπια δεν  μπορούν να καλλιεργηθούν λόγω κόστους και όταν καλλιεργούνται τα ποιοτικά προϊόντα που παράγουν  να μην μπορούν να πουληθούν ή να πωλούνται σε χαμηλές  τιμές;

Ποιος ευθύνεται που  ακόμη και στην Μεσσηνία, με το κλίμα και τα εδάφη που διαθέτει,  εισάγουμε κηπευτικά από Ολλανδία και Βέλγιο που δεν διαθέτουν τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα ή τις άλλες Μεσογειακές χώρες όπως  Αίγυπτο , Μαρόκο, Τουρκία, κ.λ.π.;

 

Ποιος ευθύνεται που  είμαστε ελλειμματικοί και  κάνουμε εισαγωγές σε προϊόντα που επί αιώνες παρήγαγε ο ευλογημένος αυτός τόπος;

Πώς γίνεται άλλες χώρες να στηρίζουν αυτούς τους τομείς και να τους αναπτύσσουν με συγκεκριμένα προγράμματα, αντίθετα με την χώρα μας που αφήνει  να διαλυθούν;

Ποιος ευθύνεται που  αυτός ο παράδεισος, κατά γενική ομολογία, έγινε τελείως αντιπαραγωγικός και  δεν μπορεί πλέον να θρέψει τα παιδιά του; Πώς περιμένουμε να  μείνει στον τόπο της η νέα γενιά και να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα;

Η  ανυπαρξία αγροτικής πολιτικής, διαχρονικά,  δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα που οδηγούν στην διάλυσή του. Πρόσωπα εντελώς ακατάλληλα και άσχετα με τον αγροτικό τομέα διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται  τις τύχες του. Αυτό δείχνει την πολιτική αδιαφορία, για τον πρωτογενή τομέα,  αυτών που μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν . Παράλληλα,  με τις πολιτικές ευθύνες,  το  τεράστιο κόστος παραγωγής , η απαξίωση των συνεταιριστικών οργανώσεων και ομάδων παραγωγών, η  έλλειψη ρευστότητας, η  απουσία οποιουδήποτε πολιτικού  σχεδιασμού, η  απουσία πολιτικής προώθησης των τοπικών προϊόντων, η αδιαφορία και  της τοπικής αυτοδιοίκησης για τα προβλήματα της περιοχής μας,  έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, τους ψαράδες και τους μελισσοκόμους.

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αλλά  και οι  ευθύνες για το πώς φτάσαμε στην απαξίωση του τόσο σημαντικού για όλους μας, και όχι μόνο των παραγωγών, πρωτογενούς τομέα, πρέπει να αναζητηθούν και ανήκουν σε αυτούς που μας  κυβέρνησαν τόσα χρόνια και χάραζαν, υποτίθεται,  την αγροτική πολιτική.  Στην ουσία  το μόνο που τους ενδιέφερε και τους ενδιαφέρει,  ήταν και είναι  η πελατειακή εκμετάλλευση του αγροτικού κόσμου και η εξυπηρέτηση πολυεθνικών συμφερόντων.

 

Γιάννης Σ.Γκόνης

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Back to top button