Η ασφάλιση της παραγωγής αναδεικνύεται όλο και περισσότερο σε βασικό πυλώνα της αγροτικής πολιτικής. Η κλιματική αλλαγή και οι ζημιές που προκαλεί, το περιεχόμενο της νέας ΚΑΠ, η Πράσινη Συμφωνία και ο τρόπος με τον οποίο θα εφαρμοσθεί στον πρωτογενή τομέα την τοποθετούν στο επίκεντρο.
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία του ΕΛΓΑ και βρίσκονται σήμερα στην επικαιρότητα προκαλεί η εφαρμογή της τεχνολογίας στην αποτίμηση των ζημιών.
Όπως αναφέρεται και στο ρεπορτάζ της «ΥΧ», σε έναν χρόνο η καταγραφή και η τεκμηρίωση της ζημιάς που έχει υποστεί ο αγρότης σχεδιάζεται να γίνονται με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας και του κατάλληλου εξοπλισμού, με τον οποίο θα είναι εφοδιασμένος ο ελεγκτής του Οργανισμού.
Η διαδικασία αυτή θα μπορεί να λειτουργεί με διαφάνεια, θα προστατεύει τον παραγωγό από πιθανές αδικίες και την υποτίμηση της ζημιάς που μπορεί να κάνει σήμερα κάποιος εκτιμητής. Επιπλέον, θα επισπευσθούν οι πληρωμές, που αποτελεί επίσης μεγάλο ζητούμενο.
Εκείνο, ωστόσο, που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ότι παρόμοια διαδικασία είχε επίσης σχεδιασθεί και κατά το παρελθόν. Διαδικασία που δυστυχώς έμεινε στα χαρτιά, αν και είχε βρει υποστηρικτές στη μεγάλη πλειοψηφία των αγροτών. Διαδικασία, η οποία δυστυχώς πολεμήθηκε και τελικά ακυρώθηκε από εκείνο το μικρό έστω κομμάτι του πολιτικού μας συστήματος που θέλει να κρατά σε ομηρία τον αγρότη ψηφοφόρο, να του χαϊδεύει τα αφτιά και να του λέει ότι με παρέμβασή του θα πάρει καλύτερη αποζημίωση για την καταστροφή που έπαθε.
Ας ελπίσουμε ότι το κακό δεν θα επαναληφθεί και ότι ο ΕΛΓΑ θα κάνει ένα σημαντικό βήμα προς την εξυγίανσή του.
