Το ερώτημα δεν είναι αν τρώτε αλλά το πόσο τρώτε. Τα χριστουγεννιάτικα γλυκά, δηλαδή τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες και οι δίπλες, δεν νοείται να λείπουν από την περίοδο τον γιορτών.
Οι κουραμπιέδες μπορεί να μην είναι το πιο αγαπημένο όλων αλλά είναι σίγουρα το πιο χαρακτηριστικό. Σπιτικοί ή φτιαγμένοι από επαγγελματίες, δείξτε μου έναν που όταν ήταν μικρός δεν έτρωγε μόνο την ζάχαρη άχνη και άφηνε το υπόλοιπο και μόνο όταν μεγάλωσε λίγο κατάλαβε ότι η μαγεία βρίσκεται στο σύνολο;
Από που προέρχεται η λέξη; Στην τουρκική ετυμολογία ο κουραμπιές προέρχεται από τη ρίζα «kuru» που σημαίνει ξηρό και από το «biye», που σημαίνει μπισκότο. Έχει αραβικές και περσικές ρίζες αφού πρώτη φορά εμφανίστηκε στην Περσία του 7ου αιώνα. Αν πρέπει να το περιγράψεις, πρόκειται για ένα στρογγυλό μπισκότο βουτύρου που έχει μέσα κομμάτια αμυγδάλου και γύρω γύρω ζάχαρη άχνη.
Η πιθανότερη εκδοχή του πως ήρθαν στη χώρα μας μαζί με τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, κυρίως από τη Σμύρνη. Η παράδοση που υπήρχε ήδη έγινε δημοφιλές έθιμο των Ελλήνων την περίοδο των Χριστουγέννων, αν και αυτό δεν είναι απαραίτητο. Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, όπως στην Αιτωλοακαρνανία, που οι κουραμπιέδες τρώγονται και σε άλλες γιορτές, όπως τις βαφτίσεις. Και μάλλον φτιάχνονται κυρίως κοντά στην αλλαγή του χρόνου, γιατί το λευκό τους χρώμα συμβολίζει την ευχή για ευδαιμονία.
