Η αγορά του ελαιολάδου κινείται με εμφανείς ανοδικές τάσεις αν και όχι – ακόμη τουλάχιστον- στο βαθμό που προσδοκούσαμε.
Η ζήτηση υπάρχει αλλά από τους “μικρούς” και όχι από τις “μεγάλες” βιομηχανίες τυποποίησης. Έτσι π.χ. στην Ελλάδα μια παραδοσιακή οικογενειακή επιχείρηση της Μεσσηνίας αγόρασε με 3,5€/κιλό μια εξαιρετική ποιότητα από τον Συνεταιρισμό της Συκιάς Λακωνίας.
Ανάλογα μηνύματα στέλνουν και οι Ιταλοί αγοραστές, διαμορφώνοντας τις τιμές CIF (άφιξης) από 3,5 έως και -δύσκολα- τα 3,65€/κιλό για εξτρίσιμα, με αψεγάδιαστα οργανοληπτικά. Τα πιο οριακά έξτρα κατεβαίνουν στα 3,40 και το βιομηχανικό 5 βαθμών στα 2,65€/κιλό.
Μικρή άνοδος υπάρχει και στα βιομηχανικά της Ισπανίας με τον 1 βαθμό να ξεπερνά τα 3,0€.
Φυσικά, το ενδιαφέρον έχει στραφεί στη νέα ελαιοκομική περίοδο γιατί οι 25-30.000 τόνοι των σημερινών αποθεμάτων έχουν εξασφαλίσει το δρόμο τους.
Σε ό,τι αφορά την επιτραπέζια ελιά, η Χαλκιδικής ετοιμάζεται να ξεκινήσει τη συγκομιδή. Η μειωμένη παραγωγή, όπως και της Κονσερβολιάς, απειλεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες αυξήσεις τιμών με αποτέλεσμα ένα νέο γύρο αποσταθεροποίησης της αγοράς. Αυτό δηλαδή που συνέβη πέρυσι στις Καλαμών.
Δυστυχώς η Αγίου Κωνσταντίνου ασχολείται με άλλες προτεραιότητες ενώ ο συνεταιριστικός τομέας δεν φαίνεται στο προσκήνιο.
Αποποίηση ευθύνης: Οι παραπάνω πληροφορίες προέρχονται από αξιόπιστες πηγές και έχουν διασταυρωθεί για την ορθότητά τους. Ωστόσο, κατ’ ουδένα τρόπο δεν πρέπει να θεωρηθούν ως συμβουλές εμπορικών πράξεων για τις οποίες ο συγγραφέας δεν φέρει καμία ευθύνη.
