Αμέσως μετά το τέλος της συγκομιδής θα πρέπει να γίνει η επέμβαση για την προστασία της ελιάς από το κυκλοκόνιο, το οποίο είναι ευπαθής ακόμη και μετά από την πραγματοποίηση της μόλυνσης.
Το κυκλοκόνιο προσβάλλει κυρίως τα φύλλα, σχηματίζοντας χαρακτηριστικές κυκλικές κηλίδες στην πάνω επιφάνεια. Τα κηλιδωμένα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν πρόωρα. Σε σοβαρές προσβολές προκαλείται φυλλόπτωση και καρπόπτωση και τα δένδρα οδηγούνται σε καχεξία.
Ο μύκητας μολύνει με τα κονίδια τα οποία μεταφέρονται με το νερό της βροχής. Η μόλυνση γίνεται απαραίτητα με σταγόνα νερού σε θερμοκρασία 7-25ο C με άριστη τους 12-15ο C.
Οι βροχοπτώσεις σε συνδυασμό με την υψηλή σχετική υγρασία και τις αντίστοιχες θερμοκρασίες, αναμένεται να βοηθήσουν την βλάστηση των κονιδίων του μύκητα. 
Εάν επιλεγεί ο βορδιγάλειος ή ο οξυχλωριούχος χαλκός να ληφθεί υπόψη ότι προκαλούν πτώση των προσβεβλημένων φύλλων. Ειδικότερα ο οξυχλωριούχος προκαλεί και πτώση υγιών φύλλων σε υγρές περιοχές. Συνιστάται η εφαρμογή του οξυχλωριούχου χαλκού να αποφεύγεται στις πολύ υγρές περιοχές.
Η φυλλόπτωση των προσβεβλημένων φύλλων σε ελαιώνες είναι επιθυμητή διότι λειτουργεί εξυγιαντικά, όμως σε πολύ προσβεβλημένους ελαιώνες μπορεί να επιδράσει αρνητικά στην απόδοση των δέντρων και καλό είναι να αποφεύγεται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Διευκρινίζεται ότι το σωστό κλάδεμα με στόχο τον καλύτερο αερισμό και φωτισμό του εσωτερικού της κόμης κρίνεται απαραίτητο για τον περιορισμό της υγρασίας του φυλλώματος.
Η επέμβαση καταπολεμά αποτελεσματικά και το Γλοιοσπόριο (Gleosporium olivarum Alm.)
Κερκόσπορα
Οι μολύνσεις ξεκινούν από τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και συνεχίζονται όλο τον χειμώνα. Οι βροχοπτώσεις είναι καθοριστικός παράγοντας για την διασπορά της ασθένειας. Η ασθένεια είναι βραδείας εξάπλωσης.
Προκαλεί κηλίδωση στους καρπούς και τα φύλλα. Συμπτώματα από την ασθένεια απαντάμε συνήθως στα φύλλα στις «ποδιές» των δένδρων. Στην επάνω επιφάνεια των φύλλων εμφανίζονται χλωρωτικές περιοχές οι οποίες στη συνέχεια νεκρώνονται. Σε σοβαρές προσβολές έχουμε φυλλόπτωση, καρπόπτωση και εξασθένηση του δένδρου. Οι επεμβάσεις για το κυκλοκόνιο αντιμετωπίζουν και την κερκόσπορα.
Καρκίνωση η Φυματίωση ελιάς
Bακτηριολογική ασθένεια της ελιάς που σχηματίζει υπερπλαστικούς όγκους (καρκινώματα) σε κλαδίσκους, κλάδους, βραχίονες, στον κορμό των δένδρων, ακόμα και στις ρίζες.
Οδηγεί στην εξασθένηση των δένδρων και την μείωση της παραγωγής. Χαρακτηριστικό της ασθένειας είναι η ολική ή μερική ξήρανση των κλαδίσκων και κλάδων και σπανιότερα ολόκληρων δένδρων. 
Οι ποικιλίες Κορωνέικη, Αμφίσσης και Μεγαρίτικη είναι ευαίσθητες στην ασθένεια ενώ οι ποικιλίες Καλαμών, Κορφολιά κ.ά. είναι ανθεκτικές.
Η μόλυνση γίνεται μόνο από πρόσφατες πληγές και εφόσον επικρατεί υγρός ή βροχερός καιρός.
Η εξάπλωση της ασθένειας ευνοείται από την δημιουργία πληγών κατά τις καλλιεργητικές εργασίες (κλάδεμα ή ράβδισμα κατά τη συγκομιδή), τις χαμηλές θερμοκρασίες (παγετός), την ανεμοθύελλα, το χαλάζι, ακόμα και από τις μη επουλωμένες ουλές πού δημιουργούνται με την πτώση των φύλλων. 
