Εκπαίδευση

Κραυγή απόγνωσης από γονείς παιδιών με ειδικές ανάγκες και μαθησιακές δυσκολίες

-«Μας κάνουν να νιώθουμε ζητιάνοι και νεροκουβαλητές»
Απαντήσεις και λύσεις ζητούν οι γονείς μαθητών των Ειδικών Σχολείων, καθώς και μαθητών που χρήζουν Ειδικής Αγωγής. Στο πλευρό τους, μάλιστα, είναι η Ένωση Συλλόγων Γονέων Καλαμάτας, που ανέλαβε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει και να δημοσιοποιήσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Χθες, σε συνέντευξη Τύπου, έκαναν γνωστά τα εν λόγω προβλήματα, ενώ για ακόμα μια φορά εκφράστηκε η αγωνία των γονιών για το τι θα κάνουν όταν τα παιδιά τους συμπληρώσουν τα 18 έτη. Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε ότι υπάρχουν γονείς που εύχονται τα παιδιά τους να «φύγουν» πριν από αυτούς, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν μόνα τους.

Γρηγόρης Οικονομόπουλος: Τα προβλήματα σε αυτά τα σχολεία είναι πάρα πολλά  
Τοποθετηθείς ο πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Καλαμάτας, Γρηγόρης Οικονομόπουλος, ανέφερε ότι πάντα έχει ως μέλημά της την Ειδική Αγωγή και τη διεκδίκηση των αναγκών που υπάρχουν και συνεχώς αυξάνονται στα σχολεία της πόλης. Για το λόγο αυτό το τελευταίο διάστημα η Ένωση πραγματοποίησε συναντήσεις με Συλλόγους Γονέων που τα παιδιά τους φοιτούν σε Ειδικά Σχολεία ή χρήζουν Ειδικής Αγωγής, μέσα από τις οποίες έγιναν γνωστά τα προβλήματα, ενώ ως πρώτη κίνηση θέλει να τα κάνει γνωστά στους Καλαματιανούς. Μάλιστα, επειδή αυτά είναι πάρα πολλά και συνεχώς αυξάνονται, η Ένωση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις μέχρι να λυθούν.
Για αρχή, όπως είπε, θα γίνουν συναντήσεις με τους νέους δημάρχους, καθώς και το νέο περιφερειάρχη, ώστε να ενημερωθούν σχετικά και μέχρι το Σεπτέμβρη να έχουν προετοιμάσει τα σχολεία για να υποδεχτούν και αυτούς τους μαθητές. Διαφορετικά, θα υπάρξουν μαζικές κινητοποιήσεις από τους Συλλόγους Γονέων, ενώ ξεκαθάρισε ότι η Ένωση διεκδικεί και δε θέλει ούτε να παρακαλά ούτε και να έχει πελατειακές σχέσεις.

Κωνσταντίνος Πετρόπουλος: Τα σημαντικότερα προβλήματα που ζητούν λύσεις 
Από την πλευρά του, ο ειδικός γραμματέας της Ένωσης, Κωνσταντίνος Πετρόπουλος, μίλησε για τα προβλήματα που αναδείχθηκαν μετά τις συναντήσεις με τους Συλλόγους Γονέων του Ειδικού Νηπιαγωγείου και Δημοτικού, του ΕΕΕΕΚ, τους εκπαιδευτικούς και γονείς του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου- Λυκείου Καλαμάτας, καθώς και με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό.
Το πρώτο και βασικό ζήτημα που τέθηκε από όλους είναι η ανάγκη νέων, σύγχρονων κτηρίων, που θα καλύπτουν τις ανάγκες των παιδιών που φοιτούν στα Ειδικά Σχολεία. Για δε το Γυμνάσιο- Λύκειο της πόλης, ο κ. Πετρόπουλος ανέφερε ότι είναι άμεσης προτεραιότητας, μιας και κατά τα επόμενα δύο χρόνια θα λειτουργούν όλες οι τάξεις και στο υπάρχον κτήριο θα είναι αδύνατο να καλυφθούν όλες οι ανάγκες.
Δεύτερο ζήτημα είναι η μη ύπαρξη Βρεφονηπιακού και Παιδικού Σταθμού με ειδικευμένο με προσωπικό για να φιλοξενεί παιδιά με ειδικές ανάγκες.
Τρίτο ζήτημα είναι η μεταφορά των μαθητών από και προς τα σχολεία, με τον κ. Πετρόπουλο να επισημαίνει ότι στα Ειδικά Σχολεία Καλαμάτας φοιτούν μαθητές από διάφορες περιοχές του Δήμου, «μαθητές που για διάφορους λόγους αδυνατούν να φοιτήσουν σε αυτά τα σχολεία, εάν η Περιφέρεια δε φροντίσει για τη μεταφορά τους». Πρόσθεσε, δε, ότι στόχος θα πρέπει να είναι όλοι οι μαθητές να φοιτούν απρόσκοπτα από την πρώτη μέρα έναρξης των μαθημάτων.
Επόμενο ζήτημα είναι το μόνιμο προσωπικό που θα πρέπει να στελεχώνει τα Ειδικά Σχολεία. Μάλιστα, ο κ. Πετρόπουλος ανέφερε ότι μετά τις επαφές που είχε με τους εκπαιδευτικούς των εν λόγω σχολείων κατάλαβε ότι ασκούν πραγματικά λειτούργημα, με όρεξη και πολύ προσωπική προσπάθεια. Τα παιδιά-σχολίασε- με ειδικές ανάγκες, με ήπια ή βαριά νοητική στέρηση, έχουν πολύ περισσότερη ανάγκη από ένα σταθερό εκπαιδευτικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο εντάσσεται το εκπαιδευτικό προσωπικό. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει ψυχολόγους, εργοθεραπευτές, κοινωνικούς λειτουργούς, νοσηλευτές κ.λπ.
Παράλληλα, ανέφερε το μόνιμο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τόσο τα ειδικά όσο και για τα γενικά σχολεία και αφορά στην ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή εξαιτίας της μόνιμης υποχρηματοδότησης.
Επιπρόσθετα, θέλησε να τονίσει ότι υπάρχουν μαθητές με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες που φοιτούν στα γενικά σχολεία, παιδιά- για παράδειγμα- που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού, παιδιά με κινητικά προβλήματα και παιδιά που χρήζουν παράλληλης στήριξης, με την Πολιτεία να μη στέκεται αρωγός στην προσπάθεια να διασφαλιστεί ένα σταθερό και ήρεμο οικογενειακό και εκπαιδευτικό περιβάλλον. Και όχι μόνο δε στέκεται αρωγός, συμπλήρωσε, αλλά το αντίθετο, καθώς βάζει εμπόδια, όπως, για παράδειγμα, με τον αναθεωρημένο πίνακα προσδιορισμού των ποσοστών αναπηρίας, ο οποίος πλήττει τα παιδιά που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού.
Όσον αφορά στους μαθητές του ΕΕΕΕΚ, ο κ. Πετρόπουλος τόνισε ότι πάγιο αίτημα των γονιών είναι η δημιουργία μιας μεταγυμνασιακής δομής δια βίου εκπαίδευσης, εργασίας και φροντίδας των αποφοίτων. Αυτή η δομή θα αποτελεί επένδυση στην καλύτερη δια βίου ποιότητας ζωής των αποφοίτων των ΕΕΕΕΚ, ενώ έτσι θα στηριχτούν και οι οικογένειες, θα αξιοποιηθεί η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση των μαθητών και θα βελτιωθεί η οικονομική και εργασιακή τους ένταξη στην κοινωνία.
Κλείνοντας ο κ. Πετρόπουλος ανέφερε ότι η Ένωση θεωρεί ότι σήμερα υπάρχει η επιστημονική και τεχνολογική εξέλιξη ώστε όλα τα παιδιά με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές μαθησιακές ανάγκες να φοιτούν στη δημόσια αγωγή και εκπαίδευση και στη δομή που το κάθε ένα έχει ανάγκη, καλώντας τη νέα Δημοτική αλλά και Περιφερειακή Αρχή, μετά τις συναντήσεις που θα έχουν, να δείξουν τη δέουσα ευαισθησία και διάθεση συνεργασίας.

Μαρία Λευτάκη: Απαραίτητη η παράλληλη στήριξη για αυτά τα παιδιά 
Με τη σειρά της, η κοινωνική λειτουργός, ιδρυτικό μέλος της κίνησης «Γονείς που διεκδικούν δημόσια παράλληλη στήριξη» και αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Παιδιών με Αυτισμό και Ειδικές Ανάγκες «Η Αγία Σκέπη», Μαρία Λευτάκη, μίλησε για τα παιδιά με αναπηρία και ειδικές μαθησιακές ανάγκες που φοιτούν στα «κανονικά» σχολεία της πόλης.
Όπως είπε, ένας μαθητής που έχει αναπηρία ή μαθησιακή δυσκολία (για παράδειγμα, με αυτισμό, ή τυφλός ή κωφός), για να φοιτήσει σε «κανονικό» σχολείο χρειάζεται παράλληλη στήριξη, από την πρώτη έως την τελευταία μέρα του σχολικού έτους.
Μέχρι σήμερα, όμως, η παράλληλη στήριξη ξεκινά στους μαθητές με καθυστέρηση μηνών και για μερικές μόνο σχολικές ώρες, κάτι που η ίδια θεωρεί εμπαιγμό προς τις οικογένειες των παιδιών με αναπηρία, καθώς δεν έχουν δυσκολίες μόνο κάποιες ώρες, αλλά όλες τις ώρες και ημέρες της εβδομάδας.
Πάντως, την ίδια, αλλά και άλλους γονείς, απασχολεί ότι η παράλληλη στήριξη θα σταματήσει να χρηματοδοτείται από το ΕΣΠΑ το 2020 κι έτσι θα ήθελε να μάθει τι θα γίνει μετά.
Ένα ακόμα αίτημα που έθεσε είναι τα μικρά τμήματα διδασκαλίας για αυτιστικούς μαθητές, αλλά και ο σχολικός νοσηλευτής που θα έπρεπε να υπάρχει σε όλα τα σχολεία. Επίσης, ανέφερε ότι, παρότι έχουν εγκριθεί τμήματα ένταξης, δε λειτουργούν κι έτσι αρκετοί εκπαιδευτικοί δε γνωρίζουν για τις διαταραχές που μπορεί να έχουν κάποιοι μαθητές.
Επιπρόσθετα, έκανε γνωστό ότι υπάρχουν πολλές καταγγελίες από γονείς που πήγαν να γράψουν τα παιδιά τους σε κάποιο σχολείο, Δημοτικό ή Γυμνάσιο, και η Διεύθυνση αρνήθηκε, επειδή αντιμετωπίζουν κάποια δυσκολία/ διαταραχή/ αναπηρία.
Υποστήριξε, λοιπόν, ότι είναι συνταγματικό δικαίωμα των γονέων να γράψουν το παιδί τους στο σχολείο που επιθυμούν και κάλεσε τους εκπαιδευτικούς να σταματήσουν να παρανομούν.
Όσον αφορά στην κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων σε αυτιστικά άτομα υψηλής λειτουργικότητας, η κα Λευτάκη είπε ότι είναι άδικη, καθώς στερούνται ενός επιδόματος που με βάση το δείκτη νοημοσύνη τους δε στέκει. Κι αυτό, γιατί σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι πρόβλημα ο δείκτης νοημοσύνης.
Κλείνοντας ζήτησε ευαισθητοποίηση για τα αυτιστικά παιδιά στα Μουσικά Σχολεία. Όπως είπε, μπορεί συνήθως τα αυτιστικά παιδιά να έχουν ταλέντο στη Μουσική, αλλά το εξεταστικό σύστημα για τα Μουσικά δεν παρέχει καμία απολύτως διευκόλυνση, με τους εξεταστές να μην έχουν καμία γνώση περί αυτισμού.

Αθηνά Σπανού: Καταδίκη για τα παιδιά που τελείωσαν το ΕΕΕΕΚ να κλειστούν πάλι στο σπίτι  
Η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του Ειδικού Εργαστηρίου Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Καλαμάτας, Αθηνά Σπανού, ανέφερε ότι το ΕΕΕΕΚ είναι η τελευταία εκπαιδευτική δομή για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Το μόνο που υπάρχει είναι το ΚΕΦΙΑΠ στην Καλαμάτα που υποστηρίζει μια ομάδα παιδιών, αλλά δεν μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες, διότι στο ΕΕΕΕΚ έρχονται και από άλλους Δήμους της Μεσσηνίας.
Όπως παρατήρησε, τα περισσότερα παιδιά καταλήγουν στο σπίτι, κάτι που είναι καταδίκη για αυτά, αφού δεν έχουν με κάτι να απασχοληθούν.
Μια άλλη δομή είναι το Κέντρο Ημέρας, αλλά και αυτή είναι για άτομα έως 18 ετών.
Ο δε Πανελλαδικός Σύλλογος Γονέων ΕΕΕΕΚ έχει υποβάλει αίτημα στα υπουργεία Παιδείας, Υγείας και Εργασίας, ζητώντας τη δια βίου υποστήριξη αυτών των παιδιών, μιας και δε θεραπεύονται όταν τελειώσουν το σχολείο, αλλά μέσα σε αυτό βελτιώνονται.
Επιπρόσθετα, η κα Σπανού ανέφερε ότι είναι σημαντικό κάποια από αυτά τα παιδιά να βρουν μια θέση εργασίας, να έχουν την ημερήσια φροντίδα τους και να έχουν γενικότερα μια απασχόληση.
Μιλώντας, δε, για βαρύτερα περιστατικά, είπε για παράδειγμα ότι είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώνει ο γονέας ένα παιδί που δεν έχει λόγο, να φτάνει αυτό 20 ετών και η Πολιτεία να του απαντά «τώρα να το κρατήσεις στο σπίτι».
Ολοκληρώνοντας τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει δια βίου υποστήριξη κι αυτό να λυθεί για πάντα. Είναι αδιανόητο, σχολίασε, συνεχώς οι γονείς να ζητούν και τελικά να αισθάνονται ζητιάνοι. Αυτό που θέλουν είναι αξιοπρέπεια για τα παιδιά τους, τα οποία το κράτος πρέπει να φροντίζει περισσότερο, αφού είναι αδύναμοι άνθρωποι. Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι υπάρχουν γονείς που παρακαλούν να πεθάνουν τα παιδιά τους πριν από αυτούς, ώστε να μη μείνουν μόνα τους πίσω.

Μάριος Δημάκης: Μεγάλο πρόβλημα είναι το κτηριακό 
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 1ου Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου Καλαμάτας, Μάριος Δημάκης, επισήμανε ότι υπάρχουν πολλά και μεγάλα προβλήματα, που πρέπει να λυθούν.
Στο συγκεκριμένο σχολείο, ανέφερε, υπάρχουν μαθητές με αυτισμό, αλλά και βαριά περιστατικά, με το κύριο πρόβλημα να είναι το κτηριακό. Όπως είπε, οι αίθουσες πλέον είναι μικρές, οι μαθητές έχουν αυξηθεί κατά πολύ και έτσι χρειάζονται νέες, αλλά και να γίνουν εργασίες στον προαύλιο χώρο, διότι δεν υπάρχει στέγαστρο ή τάπητας.
Πέρα από το κτηριακό, μίλησε για το πρόβλημα που υπάρχει με το προσωπικό, ενώ κάθε χρόνο γίνονται προσπάθειες από νωρίς ώστε να είναι στο σχολείο όταν αυτό ξεκινήσει.

Κλείνοντας ο κ. Οικονομόπουλος εξήγησε ότι, όπως φαίνεται, η Ένωση δε μιλά από μόνη της ούτε φαντάζεται προβλήματα. Τα προβλήματα είναι υπαρκτά, καθημερινά, ενώ η αδιαφορία της Πολιτείας μόνιμη, είτε σε επίπεδο κεντρικό είτε σε επίπεδο τοπικό.
Η Ένωση, όπως είπε, ζητά απαντήσεις για τα κτηριακά, για τα παιδαγωγικά, για τα προγράμματα σπουδών, για τις δομές που πρέπει να γίνουν, «πράγματα που θα έπρεπε να τρέχει αποκλειστικά η Πολιτεία και όχι οι γονείς να γίνονται νεροκουβαλητές, προσπαθώντας να βρουν προγράμματα ΕΣΠΑ ή να ζητιανεύουν χρήματα, προκειμένου να βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών τους, κάτι που γίνεται σε όλα τα σχολεία».
Τέλος, δήλωσε ότι η Ένωση είναι αποφασισμένη με επιμονή και υπομονή να λύσει τα παραπάνω προβλήματα.

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Back to top button