Οι φουσκωμένοι λογαριασμοί της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης – Αποχέτευσης Τριφυλίας έχουν γίνει αφορμή διαμαρτυριών κατοίκων του Δήμου Τριφυλίας.
Πολύς λόγος έχει γίνει από τη στιγμή που ξεκίνησαν να διανέμονται οι λογαριασμοί ύδρευσης στα χωριά του Δήμου, με τις πρώτες καταγγελίες κατοίκων να βγαίνουν στο προσκήνιο. Δεν φτάνει που παραδόθηκαν ληγμένοι… κάτοικοι από πολλά χωριά του τείνουν να φτάνουν στα όριά τους, καθώς μερικοί από αυτούς ενώ έχουν κλειστά σπίτι στα χωριά τα οποία δεν κατοικούνται, καλούνται να πληρώσουν τα ίδια χρήματα σε λογαριασμούς με άλλους καταναλωτές οι οποίοι έχουν χωράφια και καταναλώνουν πολλά κυβικά νερό για να ποτίσουν. Επίσης, σύμφωνα με καταγγελίες, καταναλωτές της ΔΕΥΑΤ οικιακού τιμολογίου έχουν κληθεί να πληρώσουν τα ίδια ίσως και περισσότερα σε σχέση με καταναλωτές οι οποίοι είναι επαγγελματίες και έχουν ξενοδοχειακές μονάδες όπου η κατανάλωση σαφώς είναι μεγαλύτερη.
Ωστόσο, το «Ειδικό Τέλος 80%» είναι αυτό που εκτοξεύει στα ύψη τους λογαριασμούς, ενώ πολλοί υπόχρεοι δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται.
Πιο συγκεκριμένα, Η ΔΕΥΑΤ απέστειλε λογαριασμό (με ημερομηνία έκδοσής του 31/10) σε Μαραθοπολίτη όπου τον χρεώνουν 269,69 ευρώ για κατανάλωση (ύδρευση) συν 80% επί του ποσού δηλαδή άλλα 222,95 ευρώ ως το ειδικό τέλος του Ν. 1069/80, συν άλλα τέλη, συν ΦΠΑ 23%, ώσπου το όλο «κουστούμι» να του έρθει στα 493 ευρώ… σε καιρούς γενικευμένης ανέχειας και οικονομικής δυσπραγίας.
Τι είναι το «Ειδικό Τέλος 80%»
Το «Ειδικό Τέλος 80%» μπήκε στα τιμολόγια των ΔΕΥΑ με τον νόμο 1069/80, όταν άρχισε η μετατροπή των δημοτικών υπηρεσιών ύδρευσης σε επιχειρήσεις, κατ’ απαίτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η επιβολή του ίσχυε για μία και μόνο φορά και για 10 χρόνια από της 1ης Ιανουαρίου του επομένου της συστάσεως κάθε μιας ΔΕΥΑ έτους προκειμένου να ενισχυθούν υλικοτεχνικά και να στελεχωθούν με το απαιτούμενο, πάσης φύσης προσωπικό, οι απογυμνωμένες και υποβιβασμένες Υπηρεσίες Ύδρευσης Αποχέτευσης των ΟΤΑ.
Στην ειδική έκθεση του Συνήγορου του Πολίτη για τη ΔΕΥΑ, αναφέρεται σχετικά με το τέλος του 80%, το οποίο δεν πρέπει να βαρύνει το πάγιο, αλλά την πραγματική κατανάλωση, συνεπώς, δεν μπορεί να επιβληθεί τέλος 80% στο πάγιο αλλά μόνο στο καταναλισκόμενο νερό:
Άµεσα συνδεδεμένη µε την επιβολή ελάχιστης κατανάλωσης, είναι η επιβάρυνση των λογαριασµών ύδρευσης (προσωρινών ή εκκαθαριστικών), µε το ειδικό τέλος 80%, κατά τις διατάξεις της παρ. 1, του άρθρου 11, του Ν.1069/1980. Βασική προϋπόθεση αποτελεί, η ύπαρξη πραγµατικής κατανάλωσης ύδατος, επί της αξίας της οποίας υπολογίζεται το εν λόγω τέλος. Κατά την άποψη του Συνηγόρου του Πολίτη, το τέλος αυτό, πρέπει να αφορά µόνο στις περιπτώσεις πραγματικής κατανάλωσης και όχι στις περιπτώσεις κατά τις οποίες επιβάλλεται από τις ∆.Ε.Υ.Α. ελάχιστη κατανάλωση, η οποία εν τοις πράγµασι δεν υφίσταται.
Σημειώνεται ότι και το Υπουργείο Εσωτερικών συµµερίζεται αυτή τη θέση της Αρχής, στην υπ’ αριθµ. 16898/19-8-10 εγκύκλιο. Σε αυτήν, µεταξύ άλλων αναφέρεται ότι, το ειδικό τέλος, υπολογίζεται σε ποσοστό 80% επί της αξίας του καταναλισκόµενου ύδατος, δηλαδή επί της πραγματικής κατανάλωσης νερού και επομένως όχι επί πλαστικής, οριζόμενης ως ελάχιστης, παγίας κατανάλωσης νερού.
Περαιτέρω, σύµφωνα µε τις προβλέψεις του άρθρου 11, του Ν.1069/1980, η επιβολή του εν λόγω τέλους προβλεπόταν αρχικά για: «…µίαν δεκαετία από της 1ης Ιανουαρίου του εποµένου της συστάσεώς των έτους…», στη συνέχεια ωστόσο παρατάθηκε για δύο ακόµη δεκαετίες, µε αποτέλεσµα ο συνολικός χρόνος επιβολής του να έχει φτάσει τα 30 έτη.
Με την εφαρµογή του Ν. 3852/10 (Πρόγραµµα Καλλικράτης), µε τον οποίο, είτε καταργήθηκαν οι ∆.Ε.Υ.Α. και οι αρµοδιότητές τους πέρασαν στις Υπηρεσίες Ύδρευσης των ∆ήµων, είτε οι διάφορες ∆.Ε.Υ.Α. συγχωνεύθηκαν δηµιουργώντας µία νέα ∆.Ε.Υ.Α. ανά ∆ήµο, ανακύπτει το ζήτηµα εάν οι νεοσυσταθείσες ∆.Ε.Υ.Α. νοµιµοποιούνται να επιβάλλουν το εν λόγω ειδικό τέλος και εάν ναι, για πόσο χρονικό διάστηµα. Κατά συνέπεια, πρέπει να διασαφηνιστεί εάν η προκύψασα από την εφαρµογή του Προγράµµατος Καλλικράτη, νέα ∆.Ε.Υ.Α., δύναται να εφαρµόζει τις διατάξεις της παρ. 1, του άρθρου 11 του Ν.1069/1980, ώστε να επιβάλλει το εν λόγω ειδικό τέλος για 30 έτη ή για το χρονικό διάστηµα που υπολείπεται ώστε να συµπληρωθεί η τριακονταετία επιβολής του από τις καταργηθείσες ∆.Ε.Υ.Α.
Η Αρχή πρότεινε την άµεση κατάργηση της επιβολής του τέλους 80%, στους έναντι λογαριασμούς, σε περίπτωση δε που διατηρηθεί η υποχρεωτική ελάχιστη κατανάλωση, προτείνει τον υπολογισµό του τέλους µόνο στους εκκαθαριστικούς λογαριασµούς και εφόσον υπάρχει πραγματική κατανάλωση νερού.
