Mania Tekou. Δεν την γνώριζαν προσωπικά οι χιλιάδες διαδικτυακοί της φίλοι, την έμαθαν μέσα από τις αναρτήσεις της στο Facebook. Όταν ανακοινώθηκε από την οικογένειά της πως «πέθανε» μετά από μακροχρόνια ασθένεια, συγκλονίστηκαν. Κάποιοι απ’ αυτούς έκλαψαν, καθώς είχαν ανταλλάξει λίγες ημέρες νωρίτερα μαζί της μηνύματα ή είχαν συζητήσει μαζί της κάποιο από τα πολλά θέματα της καθημερινότητας. Μάλιστα το προφίλ της κατέβηκε από τη γνωστή πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτό που συγκλόνισε ακόμη περισσότερο όμως τους διαδικτυακούς φίλους της ήταν ότι η Μάνια Τέκου δεν είχε πεθάνει γιατί πολύ απλά… δεν είχε ζήσει και ποτέ!
Ήταν ένα ψεύτικο προφίλ, ένα πρόσωπο που αποτελούσε αποκύημα της φαντασίας κάποιου άγνωστου, μια περσόνα που πλάστηκε και έμοιαζε πολύ αληθινή. Ποιος την εμπνεύστηκε και για ποιο λόγο, δεν γνωρίζει κανείς. Εικασίες μονάχα μπορούν να γίνουν; Ήταν ένα διαφημιστικό κόλπο; Ήταν η ηρωίδα ενός συγγραφέα που αργότερα θα γράψει κάποιο βιβλίο βασισμένο σε αυτό το γεγονός; Ήταν μήπως κάποιο κοινωνικό πείραμα ή μονάχα μια μακροχρόνια πλάκα; Κανείς δεν ξέρει.
Ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν έχει «πεθάνει», τόσο πειστικές ήταν οι αναρτήσεις της. Δεν είχαν κανένα ψεγάδι ή κάποιο έστω μικρό στοιχείο λάθους που να σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορεί και να μην πρόκειται για κάποιο υπαρκτό πρόσωπο.
Λειτουργούσε όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος που έχει προφίλ στο Facebook. Ήταν ηλικίας λίγο πιο πάνω από τα 50, της αστικής τάξης θα λέγαμε, οικονομολόγος στο επάγγελμα που της άρεσε να ταξιδεύει, προερχόμενη από οικογένεια αριστερών καταβολών και είχε παντρευτεί με κάποιον Bruno ο οποίος υπερασπιζόταν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Συμμετείχε δε κανονικά σε διαδικτυακές συζητήσεις ή τις προκαλούσε η ίδια, έκανε σχόλια στα προφίλ των φίλων της, απαντούσε στο Messenger, έστελνε καλημέρες και επιδείκνυε τις μαγειρικές ικανότητες του συζύγου της. Άλλες πάλι φορές αναφερόταν στη δουλειά της ή σε απλά ζητήματα, όπως για παράδειγμα ότι ξύπνησε πάρα πολύ νωρίς το πρωί και πήγε με τον προσφάτως εμβολιασθέντα πατέρα της να αγοράσει παπούτσια.
«Παρακάλεσα φίλη, ιδιοκτήτρια καλού καταστήματος στην Κηφισιά, να μας δεχθεί μισή ώρα πριν το κανονικό ωράριο» όπως ανέφερε. Η αλήθεια είναι ότι πολλοί μέχρι και σήμερα αδυνατούν να πιστέψουν ότι δεν υπήρχε ή δεν υπάρχει η Μάνια Τέκου. Όλοι πάντως ομονοούν πως όποιος έγραφε εξ ονόματός της, είχε αρκετό ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή του…
