«Δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε. Μας έχουν καταδικάσει σε αργό θάνατο» έλεγε χθες ακροατής της ΕΡΑ Καλαμάτας (σ.σ. τα στοιχεία του είναι διαθέσιμα) από τη Σκάλα Μεσσηνίας, ένα χωριό λίγα μόλις χιλιόμετρα από τη Βιομηχανική Περιοχή του Μελιγαλά, όπου δραστηριοποιούνται δύο από τα μεγαλύτερα πυρηνελαιουργεία του νομού.
Τις τελευταίες μέρες, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η δραστηριότητα των εργοστασίων έχει κορυφωθεί, με αποτέλεσμα να εκπέμπονται τεράστιες ποσότητες αέριων αποβλήτων στην ατμόσφαιρα.
Σε συνδυασμό με τη μορφολογία της περιοχής και το μικροκλίμα, ο καπνός εγκλωβίζεται και δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες που μπορούν να κρατήσουν ολόκληρα εικοσιτετράωρα. Είναι ένα αντίστοιχο φαινόμενο με την αιθαλομίχλη στο λεκανοπέδιο της Αττικής, η οποία έκανε την εμφάνισή της τα τελευταία χρόνια. Η διαφορά στην περιοχή του Μελιγαλά είναι ότι οι κάτοικοι το ζουν πολύ περισσότερες μέρες το χρόνο και για αρκετά χρόνια τώρα.
Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ «έχουμε συνεχώς περιστατικά με αναπνευστικά προβλήματα στο Κέντρο Υγείας του Μελιγαλά. Είμαι ιδιαίτερα ανήσυχος, διότι τα τελευταία χρόνια καταγράφονται πολλά κρούσματα ασθενών με καρκίνο στο αναπνευστικό» σημειώνει ο υποδιευθυντής του Κέντρου Υγείας Μελιγαλά ο γιατρός Ηλίας Σακελαριάδης.
Ο ίδιος αναφέρει: «Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα σε ποιο βαθμό τα περιστατικά υπερβαίνουν το μέσο όρο του γενικού πληθυσμού, γιατί ποτέ δεν έχει γίνει κάποια επιστημονική μελέτη από αρμόδιο φορέα. Η εμπειρία μας, όμως, μας λέει πως η συχνότητα των κρουσμάτων είναι μεγάλη και ταυτόχρονα η ανησυχία του κόσμου αυξάνεται διαρκώς.
Για τους λόγους αυτούς κρίνεται αναγκαίο ο αρμόδιος φορέας, που είναι το ΚΕΕΛΠΝΟ ή όποιος άλλος φορέας δύναται, να προβεί άμεσα σε μια επιδημιολογική μελέτη, ώστε να διαπιστώσει αν όντως συντρέχει ζήτημα με την υγεία των κατοίκων».
