Οι Γυμναστικές Επιδείξεις στους Γαργαλιάνους
Από τα « Τετράδια Ιστορίας» του Παναγιώτη Α. Κατσίβελα , ιατρού
Κάποτε η απόδειξη του υγιούς νου ήταν το Απολυτήριο ενώ του υγιούς σώματος οι …γυμναστικές επιδείξεις .
Ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση , το ετήσιο υπερθέαμα του σχολείου . Πρωταγωνιστές οι ίδιοι οι μαθητές .Οι γυμναστικές επιδείξεις ξεκίνησαν το 1883 και καταργήθηκαν το 1977 όταν ήταν και οι τελευταίες που έγιναν . Είχα την ευτυχία να συμμετέχω στις δύο τελευταίες επιδείξεις του 76 και 77 του Γυμνασίου τότε, Λυκείου σήμερα , Γαργαλιάνων . Αυτές οι μνήμες δεν με εγκατέλειψαν ποτέ .
Κατά την διάρκεια αυτών των δεκαετιών , η Ελλάδα είχε βιώσει αλλεπάλληλους πολέμους και την Γερμανική κατοχή . Αυτά είχαν επιδράσει στην κοινωνία .
Το καλοκαίρι , λίγο πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς οι μαθητές του Δημοτικού και του Γυμνασίου επιδείκνυαν τις γυμναστικές τους δεξιότητες μπροστά στο κοινό. Δάσκαλοι , γυμναστές και μαθητές προσπαθούσαν να εντυπωσιάσουν στους θεατές και να παρουσιάσουν την καλή λειτουργία του Σχολείου . Απαραίτητο , προς τούτο , ήταν το πνεύμα ομαδικότητας , ο τέλειος συγχρονισμός , ο συντονισμός και η πειθαρχία .
Παρελάσεις γυμναστικές ασκήσεις , ακροβατικά , χοροί και αγώνες στίβου, ήταν μερικές από τις δραστηριότητες που παρουσιάζονταν .
Οι θιασώτες υποστήριζαν τις γυμναστικές επιδείξεις διότι προήγαγαν την ομαδικότητα , το αθλητικό πνεύμα και την ευταξία των μαθητών .
Αντίθετα , οι πολέμιοι υπεστήριζαν , ότι οι επιδείξεις δημιουργούσαν σωρεία προβλημάτων κυρίως ότι αποσυντόνιζαν την λειτουργία του σχολείου.
Διαγόρας Γαργαλιάνων .
Στους Γαργαλιάνους πριν τον Πόλεμο και όχι αργότερα του 1934 λειτουργούσε ο Αθλητικός Σύλλογος Στίβου « Διαγόρας» με προπονητή τον γυμναστή Σταματόπουλο. Το σημερινό προαύλιο του Γυμνασίου και πριν ολοκληρωθεί η κατασκευή του ,το 1940, αποτελούσε το Γήπεδο του Διαγόρα με παραχώρηση στο Σύλλογο από το Κοινοτικό Συμβούλιο και τον Πρόεδρο Ν. Σκούντζο .Από παραστατικά που υπάρχουν ο Σύλλογος έδωσε αγώνες στις πόλεις , Φιλιατρά , Κυπαρισσία και Καλαμάτα . Όμως ο Σύλλογος αυτός όπως και ο Αθλητισμός του Μεσοπολέμου θα μας απασχολήσει σ΄ ένα άλλο σημείωμα .
Οι επιδείξεις του 1936.
Υπάρχει μια εξαιρετική , λεπτομερής περιγραφή των Γυμναστικών επιδείξεων του 1936 από τον Γρηγόρη Γιαννουκάκη στην εφημερία ο «Αγών» της Τριφυλίας , της 14 Ιουνίου 1936
«Την περασμένη Κυριακή εις το Γυμναστήριο του αθλητικού συλλόγου «Διαγόρα» , ετελέστηκαν αι Γυμναστικαί επιδείξεις του ημιγυμνασίου της πόλης μας . Όλοι όσοι παρακολούθησαν τας επιδείξεις έμειναν έκθαμβοι , από το υπέροχον θέαμα , το οποίο παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες . Οι ασκήσεις ετελέσθηκαν υπό πάντων των μαθητών με μεγάλην επιτυχία και εις τούτο συνετέλεσεν κατά πολύ ο ακριβής χρόνος των παραγγελμάτων όστις εδίνετο από του δραστηρίου και ενεργικοτάτου Γυμναστού κ. Κ. Σταματοπούλου .
Εκτός των Σουηδικών ασκήσεων , εκτελέστηκαν και διάφορα αγωνίσματα , εις τα οποία διακρίθηκαν όλοι δια τας αρκετά ικανοποιητικάς επιδόσεις των .
Παραθέτομεν κατωτέρω , ακριβή αποτελέσματα των αγωνισμάτων και τα επιδόσεις των συμμετασχόντων μαθητών .
Δρόμος 100 μ.: Τουμπέκης 12’’,3 Κατρίτσης 12’’,4
Ακόντιον : Κοκοράκης 40,39μ.
Άλμα απλούν : Κατρίτσης 5,89μ, Τουμπέκης 4,36μ.
Δισκοβολία :Κούβελας 33μ. , Κοκοράκης 32,99μ.
Άλμα εις ύψος : Τουμπέκης 1, 39μ , Κοκοράκης 1,38μ. Κατρίτσης 1,38μ.
Σφαιροβολία : Τουμπέκης 11,30 μ (άκυρον), Κοκοράκης 11,23μ. Κατρίτσης 11μ.
Μετά τα αγωνίσματα εχορεύτηκαν υπό των μαθητριών , διάφοροι Ελληνικοί χοροί, εις τους οποίους διακρίθηκαν οι δίδες Α. Αλεξοπούλου , Μπίκα Παπαχριστοφίλου, Τ. Παπαθωμοπούλου , Γ. Πετροπούλου και Γ. Τσέκερη»
Μετά την απελευθέρωση
Η περίοδος αυτή χαρακτηρίζεται από την παρουσία του γυμναστή Γεωργόπουλου και της Αργυρώς, αν θυμάμαι καλά, Μπακάκη .
Ο δεξιά σημαιοφόρος είναι ο Γεώργιος Κρεκούκιας και ο παραστάτης δεξιά ο Ανδρέας Κατσίβελας . Σε όλη μου τη ζωή είχα να ακούω για τα κατορθώματα του πατέρα μου στο αγώνισμα του Λιθαριού . Όταν πέταγε το Λιθάρι «εξαφανιζόταν» , η δε απόσταση από τον δεύτερο ήταν χαοτική . Όλοι οι συμμαθητές του , τον περιέγραφαν ως φαινόμενο . Δεν έχασε ποτέ σε κανένα αγώνα σε όλα τα γήπεδα της περιφέρειας . Σε κάποιο αγώνα που έδωσε στους Γαργαλιάνους με τα σχολεία της Τριφυλίας η «κερκίδα» του έδωσε το παρατσούκλι « ο Βούδας» .
1948
1948
Ο Ανδρέας Κατσίβελας ο 5ος από δεξιά .
1948
Καθοριστική η παρουσία της Αργυρώς που άφησε εποχή στην κοινωνία των Γαργαλιάνων , εξαιρετικός ο σχηματισμός των κοριτσιών και αξιοσημείωτη η καλαισθησία τους .
Από την εποχή της ποδιάς . Δεκαετία του 50 .
Το ενδιαφέρον του κοινού ήταν πάντα πολύ μεγάλο !!!
Θυμάμαι την περίοδο που είμαστε η μαρίδα του χωριού να κρεμόμαστε στα κάγκελα του Γυμνασίου για να θαυμάσουμε τα μεγαλύτερα παιδιά να κάνουν γυμναστική υπό τις οδηγίες δύο γυμναστών θρύλων του Μπουτσικάκη και της Ρίας Διαμαντοπούλου .
Από τις Γυμναστικές επιδείξεις το εντυπωσιακότερο όλων , ήταν το άλμα των αγοριών μετά από άλμα από βατήρα και το πέρασμα από τον «ίππο» να περάσουν μέσα από ένα φλεγόμενο στεφάνι . Μου φαινόταν κάτι υπεράνθρωπο . Στις επιδείξεις του 1977 ήρθε η ώρα να το κάνουμε και μεις , ένας μύθος είχε καταρριφθεί.
Η εποχή του Μπουτσικάκη και της Ρίας .
Από τις επιδείξεις στο Στάδιο Γαργαλιάνων
Η φωτογραφία προέρχεται από το Αρχείο Αθ. Τερζάκη . Να σημειώσω την επιβλητική παρουσία του αείμνηστου πατέρα του Ιωάννη Τερζάκη .
Αναμφίβολα ο Γιάννης Καλκαβούρας ήταν ο μεγαλύτερος αθλητής στίβου , της νεότερης ιστορίας της πόλης μας .
Ο γυμναστής Μπουτσικάκης και ο Ιωάννης Καλκαβούρας δεξιά .
Ο Γιάννης Καλκαβούρας στους Βαλκανικούς αγώνες εφήβων του 1971 , ασημένιο μετάλλιο στο άλμα τριπλούν .
Από τις τελευταίες Γυμναστικές επιδείξεις
1976
1976
Στις επιδείξεις του 1976 ήμουν μαθητής της 4ης Γυμνασίου ( 1ης Λυκείου σήμερα) . Συμμετείχα στο αγώνισμα της Δισκοβολίας πλην όμως εκεί βρήκα βράχο ακλόνητο τον αδελφό μου Δημήτριο Κατσίβελα που νίκησε σ΄ αυτούς τους αγώνες . Κατάφερα και πήρα το ασημένιο , πλην όμως ξεπρόβαλλε μια τάξη που θα άφηνε το στίγμα της στην αθλητική ιστορία της πόλης .
Θυμάμαι τον αείμνηστο Γιώργο Μπακόπουλο , συμμαθητή μου που ήλθε πρώτος στο μήκος και την ομάδα σκυταλοδρομίας 4χ100 που νίκησαν τους μεγαλύτερους.
Η χρυσή ομάδα στίβου του Γυμνασίου Γαργαλιάνων του 1977.
Την λέω αυτή την ομάδα χρυσή γιατί όπως θα παρατηρήσει κανείς όλοι οι εικονιζόμενοι αθλητές φέρουν το δίπλωμα γιατί όλοι πήραν ένα από τα τρία μετάλλια των αγώνων που έγιναν στο Στάδιο της Κυπαρισσίας για την Β΄ Επιθεώρηση Μεσσηνίας που περιελάμβανε όλα τα Γυμνάσια από Μεθώνη και Χατζή μέχρι Μελιγαλά .
Εικονιζόμενοι : Με την σημαία ο Ανδρέας Γκόνης, επόμενη σειρά : Μιχάλης Τσιρώνης , Ανδρέας Σταθόπουλος , Τέτα Χρονοπούλου , Βαγγέλης Γεωργακλής , Έφη Κατσούλη , Ελένη Σοφιανοπούλου , Κων/να Παπακωνσταντίνου , Βάνα Κάππου , Αντώνης Γρίδος , Γ. Χρονόπουλος, Τάκης Κατσίβελας , Χρήστος Σκούντζος , Α. Κανονιέρη , Τάκης Καντήλας , Ζωή Κόλλια , Πανταζοπούλου , Δήμητρα Νικητοπούλου , Δήμητρα Λουστροπούλου ,Σάκης Δημητρακόπουλος , Γιάννης Κοντόσθενος .
Και οι Γυμναστές Θανάσης Γεωργακόπουλος και Κατίνα Σκιαδά . Μια ειδική αναφορά χρειάζεται στον Θανάση Γεωργακόπουλο που ως πρωτοδιόριστος γυμναστής ήρθε στους Γαργαλιάνους και δημιούργησε την δική του εποχή στην Ιστορία της πόλης , κυρίως έμεινε ανεξίτηλος στις μνήμες των μαθητών του και όλων των κατοίκων . Διαμόρφωσε μια ολόκληρη γενιά . Για πολλά πράγματα τον ευγνωμονούμε .
Από την φωτογραφία λείπει ο συμμαθητής μας Μ. Λάλουσης που διακρίθηκε στην σφαιροβολία και αναδεικνύεται στη επόμενη φωτογραφία .
Παμπελοποννησιακοί Μαθητικοί αγώνες Γυμνασίων του 1977.
Στους Παμπελοποννησιακούς μαθητικούς του 1977 που έγιναν στο Εθνικό Στάδιο της Σπάρτης από το Γυμνάσιο Γαργαλιάνων συμμετείχαμε εγώ στην Δισκοβολία , η Έφη Κατσούλη στο ύψος και η ομάδα Σκυταλοδρομίας 4χ 100. Η Έφη και εγώ πήραμε το χάλκινο μετάλλιο . Στους αγώνες αυτούς ο αριθμός των αγωνισμάτων ήταν περιορισμένος , άλλως η συμμετοχή από το Γυμνάσιό μας θα ήταν μεγαλύτερη .
Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Αρχείο Ανδρέα και Ρένας Κατσίβελα , του Αθ. Τερζάκη και του Γιάννη Καλκαβούρα τους οποίους και ευχαριστώ .
Αναμφίβολα υπάρχουν και άλλες σπουδαιότερες , οι οποίες πρέπει να διαφυλαχτούν και γιατί όχι να παρουσιασθούν .
Να μου συγχωρέσει ο αναγνώστης τις προσωπικές αναφορές , όμως ήταν αναγκαίες μιας και η τάξη μας ήταν η τελευταία , που συμμετείχε στο θεσμό των Γυμναστικών επιδείξεων .