Πιθανότατα να πιστεύετε πως οι πειρατές κάλυπταν το ένα τους μάτι γιατί το είχαν τραυματίσει!
Ή ότι τους έλειπε μετά από κάποια μάχη με εχθρούς. Αλλά τελικά, σύμφωνα με τον επιστήμονα και διευθυντή του Ινστιτούτου Vision Performance του πανεπιστημίου Pacific του Όρεγκον, Jim Sheedy, ο οποίος μίλησε στη Wall Street Journal, ο λόγος ήταν άλλος.
Γενικά, συνηθίζουμε το σκοτάδι μετά από αρκετά λεπτά, αυτό ήδη το γνωρίζετε. Αν κάποιος κλείσει το φως όταν είστε μέσα σε ένα δωμάτιο, θέλετε κάμποση ώρα για να συνηθίσετε.
Οι πειρατές αναγκάζονταν συχνά να κινούνται πάνω και κάτω στα διάφορα καταστρώματα και να περνούν από το φως στο απόλυτο σκοτάδι στο αμπάρι.
«Οι πιο έξυπνοι κάλυπταν το ένα τους μάτι, προκειμένου να το κρατούν στο σκοτάδι. Έτσι όταν έπρεπε να πάνε στα κάτω καταστρώματα, μπορούσαν να το ανοίγουν και να βλέπουν με αυτό».
Μάλιστα, ένα στρατιωτικό εγχειρίδιο για πιλότους γράφει ότι: Ακόμη κι αν το δυνατό φως ενοχλήσει το ένα μάτι, το άλλο θα είναι προσαρμοσμένο στο σκοτάδι!
