Στις 6 Οκτωβρίου του 1973, ανήμερα της μεγαλύτερης εβραϊκής γιορτής, του Γιοάμ Κιπούρ, το Ισραήλ δέχθηκε ταυτόχρονη επίθεση από την Αίγυπτο, που πέρασε το κανάλι του Σουέζ και από τη Συρία, που εισέβαλλε στα υψίπεδα του Γκολάν. Πρόκειται για την αρχή του 4ου Αραβοϊσραηλινού Πολέμου.
Με στόχο την ανάκτηση των εδαφών που χάθηκαν στον Πόλεμο των Έξι Ημερών, άλλες δέκα αραβικές χώρες μπαίνουν στον πόλεμο για να βοηθήσουν τη Συρία και την Αίγυπτο. Η διεθνής κοινότητα αιφνιδιάζεται. Πολύ περισσότερο όμως το Ισραήλ, που γνωρίζει συνεχόμενες ήττες και προσπαθεί να ανασυνταχθεί.
Οι Σοβιετικοί ανακοινώνουν πως θα στείλουν στρατεύματα στην περιοχή με την Αμερική να αντιδρά. Το θέμα παίρνει διεθνείς διαστάσεις, ειδικότερα μετά την απόφαση των αραβικών πετρελαιοπαραγωγών χωρών να μειώσουν τις εξαγωγές πετρελαίου στις χώρες που υποστήριζαν το Ισραήλ.
Η διπλωματία σήκωσε μανίκια. Στις 22 Οκτωβρίου η Συρία αποδέχεται κατάπαυση του πυρός. Δυο ημέρες αργότερα το ίδιο θα κάνει και η Αίγυπτος, που βγαίνει ωφελημένη, καθώς ανέκτησε και τον έλεγχο και στις δυο όχθες του Σουέζ.
Ο Πόλεμος του Γιοαμ Κιπούρ κράτησε ουσιαστικά 16 ημέρες. Η στάση της Ελλάδας φάνηκε όταν ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, αρνήθηκε να επιτρέψει σε αμερικάνικα αεροσκάφη να προσγειωθούν, γιατί θα συμμετείχαν στον πόλεμο στο πλευρό των Ισραηλινών. Αυτή του η άρνηση ήταν για πολλούς και ο λόγος που ανατράπηκε από τον Δημήτριο Ιωαννίδη στις 25 Νοεμβρίου του 1973.
