Ήταν αγαπητός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Ζακάριας Τέιλορ, αλλά «έφυγε» νωρίς. Πέθανε σαν σήμερα, 9 Ιουλίου του 1850 από υπερβολική κατανάλωση κερασιών.
Τουλάχιστον έτσι καταγράφηκε στο πιστοποιητικό θανάτου του. Ο Τέιλορ διετέλεσε Πρόεδρος των ΗΠΑ από τις 4 Μαρτίου 1849 έως τις 9 Ιουλίου 1850. Πέθανε μόλις 16 μήνες μετά την έναρξη της θητείας του.
Στις 4 Ιουλίου του 1850, μια συνηθισμένη ζεστή και υγρή καλοκαιρινή μέρα στην Ουάσιγκτον, ο πρόεδρος Τέιλορ πήγε σε μια γιορτή. Απόλαυσε ένα γεμάτο πιάτο από δροσερά φρέσκα κεράσια και μετά ήπιε ένα γεμάτο ποτήρι παγωμένου γάλακτος. Έφαγε λίγα ακόμη κεράσια, που του άρεσαν πολύ και έκανε μια βόλτα κατά μήκος του ποταμού Πότομακ για να χωνέψει, ίσως.
Το ίδιο βράδυ, ξύπνησε από έντονους πόνους και κράμπες στην κοιλιακή χώρα που τις συνόδευαν διάρροιες και πυρετός. Η επόμενη ημέρα πέρασε με τα ίδια συμπτώματα να ταλαιπωρούν τον πρόεδρο. Την επόμενη νύχτα, ανήσυχος ο γιατρός, του χορήγησε όπιο, καθώς και χλωριούχο υδράργυρο, ή «καλόμελ», σαν καθαρτικό, απολυμαντικό, ένα φάρμακο που χορηγείτο για τη θεραπεία της σύφιλης μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.
Τίποτα από όλα αυτά δεν βοήθησαν στον Τέιλορ που σφάδαζε από τους πόνους. Στις 8 Ιουλίου ο πρόεδρος κάλεσε τη γυναίκα του και της είπε με φωνή τρεμάμενη: «Μην εκπλαγείς αν όλο αυτό καταλήξει στο θάνατό μου».
Οι γιατροί πιο επικίνδυνοι από τα κεράσια…
Την επόμενη μέρα οι γιατροί εντόπισαν αιμορραγία και φουσκάλες στο δέρμα και προσπάθησαν – μάταια – να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ο Ζακάριας Τέιλορ στα 65 του, πέθανε στις 9 Ιουλίου. Η διάγνωση ήταν «χολέρα morbus», αυτό που θα αποκαλούσαμε σήμερα οξεία γαστρεντερίτιδα. Ο αστικός μύθος λέει ότι τα κεράσια σε συνδυασμό με το γάλα «σκότωσαν» τον πρόεδρο. Οι συνωμοσιολόγοι πάλι, διέγνωσαν δηλητηρίασή!
Η δηλητηρίαση από το αρσενικό, μία από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες για τον αιφνίδιο θάνατο του Προέδρου, αποκλείστηκε μετά την ανάλυση των μαλλιών του, πολλά χρόνια αργότερα. Στην πραγματικότητα, η περίπτωση του Τέιλορ υποδηλώνει σαλμονέλα ή κάποιο παρόμοιο βακτήριο, πιθανώς από μολυσμένο νερό που χρησιμοποιήθηκε για να πλυθούν τα κεράσια, ή βρέθηκε στον πάγο που έψυξε το παστεριωμένο γάλα που ήπιε.
Η μοίρα του Τέιλορ πιθανότατα επισφραγίστηκε από τις άστοχες «θεραπείες» του γιατρού για την αιμορραγία και τη χορήγηση «καλόμελ», ένός καθαρτικού, που επιδείνωσε τη διάρροια και τον εμετό.
Και ο Τέιλορ που είχε γλυτώσει στον πόλεμο με τους Μεξικανούς από μια μπάλα κανονιού, έμελλε να πεθάνει από λίγα κεράσια.