Βρίσκεται στην Αχαΐα 13 χλμ. βορειοανατολικά των Καλαβρύτων. Μαζί με τον ορεινό όγκο του Χελμού (Αροάνια όρη), το Φαράγγι του Βουραϊκού αποτελεί μια ενιαία προστατευόμενη περιοχή που από το 2009 χαρακτηρίζεται ως Εθνικό Πάρκο της Ελλάδας.
Από το φαράγγι περνά ο μύθος που θέλει τον Ηρακλή να τραβά μια μαχαιριά με το σπαθί του στη θέση «Πόρτες» κόβοντας στα δύο το βράχο που του έκλεινε το πέρασμα για να φτάσει κατ’ άλλους στον Ευρυσθέα, κατ’ άλλους στην αγαπημένη του Βούρα την κόρη της Ελίκης. Από τη Βούρα, πήρε το όνομά του ο Βουραϊκός ποταμός που διαχέει το φαράγγι, και που οι αρχαίοι τον έλεγαν «Ερασίνο».
Το φαράγγι του Βουραϊκού ξεκινά 3 χλμ. βόρεια του χωριού Κάτω Ζαχλωρού σε υψόμετρο 730 μέτρων και συνεχίζει παράλληλα με το ποτάμι διανύοντας απόσταση 20 χιλιομέτρων για να καταλήξει στο Διακοπτό, μια διαδρομή διάρκειας μιας ώρας.
Η κοιλάδα του Βουραϊκού ήταν λίμνη όπως και όλη η περιοχή γύρω από τα Καλάβρυτα. Καταρράκτες χειμάρρων, σπήλαια με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, η πλούσια εναλλασσόμενη βλάστηση από πλατάνια, έλατα, ελιές και πικροδάφνες φτιάχνουν ένα πρωτόγονης ομορφιάς τοπίο, μοναδικό στην Ελλάδα.
Τo 1889, μέσα στο φαράγγι και πλάι στο Βουραϊκό ποταμό, ξεκίνησε να κατασκευάζεται από την Κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη ο μοναδικός στην Ελλάδα οδοντωτός σιδηρόδρομος. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε επί Κυβερνήσεως Δηλιγιάννη το 1896 και εγκαινιάστηκε στις 10 Μαρτίου 1896. Συνδέει το Διακοπτό με τα Καλάβρυτα και το συνολικό μήκος του ανέρχεται σε 22 χιλιόμετρα. Η μεγάλη κλίση της γραμμής δεν επιτρέπει την κυκλοφορία ενός συμβατικού συρμού, γι’ αυτό ανάμεσα στις σιδηροτροχιές τοποθετήθηκε ένας οδοντωτός άξονας που επιτρέπει με τη λειτουργία ενός μηχανισμού, να ανέβει από το επίπεδο της θάλασσας στο σταθμό των Καλαβρύτων με υψόμετρο 750 μέτρα. Έχει το μικρότερο μήκος σε πλάτος γραμμών στην Ευρώπη (0,75 μ.).
Η χλωρίδα του φαραγγιού του Βουραϊκού ποταμού κρίνεται ως εξέχουσα σημαντική, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την καταγραφή αρκετών ενδημικών ειδών με ιδιαίτερη επιστημονική αξία, σπάνια και προστατευμένα, όπως η καμπανούλα των βράχων (Campanula rupestris), ο άγριος στάχυς (Stachys parolinii), η αουρίνια του Μωριά (Aurinia moreana) κ.ά. Αξιομνημόνευτη είναι και πανίδα της περιοχής που βρίσκει καταφύγιο στους απότομους δασωμένους ορεινούς όγκους που περιβάλλουν το φαράγγι.
Κάθε χρόνο, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου, διοργανώνεται από το «Σύλλογο Ορειβασίας και Χιονοδρομίας Καλαβρύτων» το λεγόμενο «Πανελλήνιο Πέρασμα» του φαραγγιού με τη συμμετοχή εκατοντάδων ορειβατών και πεζοπόρων.
Ο Αργύρης Σταματιάδης (Droneas.gr) καταγράφει εικόνες σπάνιας φυσικής ομορφιάς από το φαράγγι και τα πέριξ αυτού.
