Δημοσίευσε το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας (ΔΣΕ-ΙΟC) τα πιο πρόσφατα στατιστικά του, τροφή για επεξεργασία, σκέψεις και συμπεράσματα. Σύμφωνα, λοιπόν, με τους επίσημους -δεν υπάρχουν κι άλλοι- πίνακες τιμών και τις στατιστικές του IOC, προκύπτουν τα εξής ενδιαφέροντα για το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, για την 12ετία από την εμπορική περίοδο 2011/12 έως και την τρέχουσα 2022/23:
Πίνακας 1. Τιμές του έξτρα παρθένου ελαιολάδου την περίοδο 2011/12 έως 2022/23, σε €/τόνος
| Μέσος όρος | Μέγιστη (max) τιμή | Σημερινή τιμή, Μάρτιος 2023 | |
| Bari Ιταλία |
4,273 | 6,140 | 6,030 |
| Jaen Ισπανία |
2,908 | 5,360 | 5,245 |
| Χανιά Ελλάδα |
2,753 | 4,750 | 4,550 |
Εδώ να σημειώσουμε ότι οι σημερινές τιμές του Μαρτίου 2023 είναι κατά 45% περίπου υψηλότερες των αντίστοιχων περσινών (44,7% στην Jaen, 46,0% στο Bari, 46,8 % στα Χανιά).
Τώρα θα πάμε ένα βήμα παραπέρα γιατί αξίζει τον κόπο να μετατρέψουμε τις απόλυτες τιμές του Πίνακα 1 σε σχετικές τιμές με βάση=100 τις τιμές της Jaen.
Πίνακας 2. Σύγκριση τιμών του έξτρα παρθένου μεταξύ των τριών αγορών Ισπανίας (Jaen), Ιταλίας (Bari), Ελλάδας (Χανιά)
| Μέσος όρος | Μέγιστη (max) τιμή | Σημερινή τιμή, Μάρτιος 2023 | |
| Jaen | 100 | 100 | 100 |
| JaenBari | 147 | 115 | 115 |
| Χανιά | 94 | 89 | 87 |
Από τον πίνακα 2 βλέπουμε καθαρά πόσο πιο φτηνή είναι η τιμή που απολαμβάνει ο Έλληνας παραγωγός από τις αντίστοιχες τιμές της Ιταλίας (κι αυτό συνέβαινε ιστορικά), αλλά εδώ και αρκετά χρόνια και της Ισπανίας.
Σχεδιάγραμμα 1. Διακύμανση των τιμών παραγωγού στην αγορά της Χαέν (Ισπανία) την περίοδο 2012 -2023
Σχεδιάγραμμα 2. Διακύμανση των τιμών παραγωγού στην αγορά των Χανίων την περίοδο 2012 -2023
Επί δεκαετίες γράφω ότι η Ελλάδα “πουλάει τα πρωτοτόκια αντί πινακίου φακής” και για τον “αναξιοποίητο εθνικό πλούτο”. Πέραν, λοιπόν, της βασικής διαπίστωσης των χαμηλών ελληνικών τιμών, -γνωστής άλλωστε σε όλους- αυτό που θα είχε σημασία να συζητήσει κανείς σοβαρά και σε βάθος είναι τα αίτια της παραπάνω κατάστασης, ώστε να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα υπό την προϋπόθεση φυσικά ότι θα υπήρχε και η βούληση αυτά τα συμπεράσματα να οδηγήσουν και σε κάποιες έμπρακτες αποφάσεις.
Χωρίς, λοιπόν, να σημαίνει υποχρεωτικά ότι οι παρακάτω προτάσεις είναι (όλες) σωστές, ωστόσο θα άξιζε να μελετηθούν:
– Ο ρόλος του χύμα 16κιλου τενεκέ.
– Η χλωμή έως ανύπαρκτη παρουσία του επώνυμου ελαιολάδου στην HoReCa.
– Η κατασπατάληση και μη αξιοποίηση των κοινοτικών προγραμμάτων και επιδοτήσεων, της ενίσχυσης στην κατανάλωση και των προγραμμάτων προώθησης της κατανάλωσης στην προκειμένη περίπτωση.
– Η αβελτηρία, η λάθος οργάνωση, οι πολιτικές ευθύνες, διαχρονικά του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και των εποπτευόμενων Οργανισμών όπως π.χ. ο ΕΦΕΤ, ο ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ.
– Οι ευθύνες του ειδικού Αγροτικού Τύπου.
– Η αποδυνάμωση των συνεταιρισμών, των (δι) επαγγελματικών οργανώσεων,
– Η ανυπαρξία θεσμικών φορέων όπως το Εθνικό Συμβούλιο Ελαιοκομίας.
Σημείωση. Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει όταν αναφερόμαστε στο έξτρα παρθένο να βλέπουμε μόνο τα εξτρίσσιμα, τα premium. Είναι προφανές ότι το IOC στους παραπάνω πίνακες έχει λάβει υπόψη όλη τη γκάμα των έξτρα, σύμφωνα με τους κανονισμούς 865/04 και 826/08. Επίσης να διευκρινίσουμε πως πρόκειται για τιμές ex-work (ex factory), δηλ. βυτίο στην πόρτα του ελαιοτριβείου/ελαιουργείου.
