Ιδρυτικό μέλος του Ινστιτούτου Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών, κύριος εμπνευστής της ίδρυσης της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, ο Γεώργιος Παπαθανασόπουλος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών. «Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια για την απώλεια του γηραιότερου των Ελλήνων αρχαιολόγων, σημαίνοντος στελέχους της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας που επί επτά δεκαετίες εργάστηκε άοκνα για την προώθηση της αρχαιολογικής έρευνας, διενεργώντας πρωτοποριακές έρευνες σε δεκάδες ενάλιες και χερσαίες αρχαιολογικές θέσεις», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Πολιτισμού.
Ο Γεώργιος Παπαθανασόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924 και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών στα δύσκολα χρόνια της γερμανικής κατοχής, συμμετέχοντας στον αντιστασιακό αγώνα μέσα από τις τάξεις της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ. Ως προϊστάμενος της Εφορείας Ολυμπίας οργάνωσε και διηύθυνε εκτενείς επιφανειακές και ανασκαφικές έρευνες στη Μεσσηνία και στην αρχαία Ηλιδα, εντοπίζοντας δεκάδες νέους αρχαιολογικούς χώρους, όπως το πρωτοελλαδικό μέγαρο στα Ακοβίτικα Μεσσηνίας.
Το 1969 τοποθετήθηκε προϊστάμενος της Εφορείας Σπάρτης και συστηματική ανασκαφική έρευνα έφερε την ίδρυση του Νεολιθικού Μουσείου Διρού και του Κέντρου Νεολιθικών Μελετών Διρού. Η συνεχής μέριμνα και φροντίδα του για τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία της ΝΑ Πελοποννήσου εκδηλώθηκε έμπρακτα και με τη συνδρομή του στη λήψη άμεσων μέτρων για την προστασία των πληγέντων από τον σεισμό του 1986 μνημείων της Καλαμάτας.
Ως προϊστάμενος της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων, επιδόθηκε στην πρώτη συστηματική καταγραφή και τεκμηρίωση των μνημείων της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς, πραγματοποιώντας τις πρώτες ενάλιες αρχαιολογικές έρευνες του ΥΠΠΟΑ στο Λιμένι Μάνης, την Πάρο, τη Ρόδο, το Λαύριο, τη Μεθώνη κ.α.
Το 1981-82 τοποθετήθηκε προϊστάμενος της Α΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και διευθυντής του Μουσείου της Ακρόπολης, ενώ κατά την περίοδο 1989-92 πραγματοποιήθηκε υπό τη διεύθυνσή του η ανασκαφική διερεύνηση του πρωτοελλαδικού ναυαγίου του Δοκού.
Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει μονογραφίες, καταλόγους εκθέσεων και έναν μεγάλο αριθμό άρθρων σε έγκριτα ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και συνεδριακούς τόμους.
