Η Ασιατική Γρίπη του 1957 στους Γαργαλιάνους

Από τα «τετράδια ιστορίας» του Παναγιώτη Α. Κατσίβελα , ιατρού

Η ανθρωπότητα έχει περάσει πολύ δύσκολες στιγμές που χαράχτηκαν στην ιστορική εξέλιξη των κοινωνιών .

 Με αφορμή τον κίνδυνο πανδημίας από τον κορωνο -ιό είναι μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε την έννοια του αόρατου κινδύνου αλλά κυρίως να συνειδητοποιήσουμε  την σημαντικότητα της δημόσιας και ατομικής υγιεινής ως επίσης  την ανάγκη  εφαρμογής στρατηγικής  και διαμόρφωση συνολικών πολιτικών  δημόσιος υγείας .

Αναμφίβολα η ανθρωπότητα θα υποστεί πλήγμα που η ανθρώπινη ψυχή και ο πολιτισμός  μας  δεν μπορεί  να αποδεχτεί  .

 Μιας και πρέπει  να μένουμε όλοι σπίτι κάνοντας την ανθρώπινη απουσία φραγμό στην μετάδοση του  επικίνδυνου ιού  ,ας γυρίσουμε λίγο πίσω γύρω στα 1957 όταν και είχαμε την επιδημία της Ασιατικής Γρίπης η πανδημία κράτησε για δύο χρόνια 1957 και 58 και οφειλόταν στον υπό τύπο του ιού Α Η2Ν2, που προέκυψε από τον ανασυνδυασμό (reassortment) γενετικού υλικού από ιό γρίπης των πτηνών και από τον κυκλοφορούντα μέχρι τότε ιό γρίπης των ανθρώπων.

Ξεκίνησε από την Κίνα τον Μάρτιο του 1957, επεκτάθηκε γρήγορα στην νοτιοανατολική Ασία, στην Ιαπωνία και το Μάιο στην Αυστραλία, στην Ινδονησία και την Ινδία. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους έφτασε στην Ευρώπη, στην Αφρική, στη Βόρεια και Νότια Αμερική. Μέσα σε έξι μήνες ο ιός είχε κάνει τον γύρο του κόσμου. Ένα δεύτερο κύμα εμφανίστηκε το φθινόπωρο του 1957, ενώ συνολικά επηρεάστηκε το 40-50% του πληθυσμού. Η μεγαλύτερη επίπτωση παρατηρήθηκε σε άτομα ηλικίας 5-19 ετών με ποσοστό προσβολής πάνω από 50%. Η θνητότητα ήταν υψηλή, σαφώς μικρότερη όμως από εκείνη της Ισπανικής γρίπης. Στοίχισε τη ζωή σε περίπου 1 ,1 εκατ. ανθρώπους παγκοσμίως και 116.000 στην Αμερική .

Ας επικεντρωθούμε τώρα στον πίνακα   που αφορά θανάτους  στα κρίσιμα αλλά και συγκρίσιμα χρόνια περί το 1957 και αφορά αποκλειστικά  την πόλη των Γαργαλιάνων και ας αρχίσουμε την κουβέντα μας .

Οι θάνατοι από λοιμώξεις για τα χρόνια 1956-60 δεν ΄παρουσίασαν καμία μεταβολή και σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια σε βάθος 35ετίας που είχαμε μέσο αριθμό θανάτων από λοιμώξεις 29,8 στατιστικά πολύ σημαντική διαφορά . Με την δυσκολία και τις διαγνωστικές μεθόδους της εποχής αποδόθηκαν στην γρίπη τρεις θάνατοι το 1957 και πιθανόν τα 3 περιστατικά πνευμονίας που σημειώθηκαν , περιστατικά πνευμονίας που δεν ήταν περισσότερα από τα συγκρίσιμα χρόνια . Οι θάνατοι  για τα χρόνια 1956 -1962 ήταν αντίστοιχα  55, 64, 57, 53, 54, 43 και 63.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητας ότι η Ασιατική Γρίπη επηρέασε ασήμαντα την κοινωνία της πόλης των Γαργαλιάνων, πολύ λιγότερο από άλλα προβλήματα που αντιμετώπισε και θα έχουμε ευκαιρία να συζητήσουμε .

Δημοσιεύοντας το σημείωμα αυτό θέλω να μεταφέρω ένα αίσθημα αισιοδοξίας ότι θα αντιμετωπίσουμε πλήρως και αυτή την απειλή με σύνεση συμμόρφωση  γαλήνη και κοινωνική συνευθύνη  που χρειάζεται .

Είναι η ώρα που ο καθένας μας γίνεται καθοριστικός  διαμορφωτής του μέλλοντος σε  αυτή τη πρόσκληση και κανείς δεν πρέπει να υστερήσει .

 Γρήγορα όλα θα  τελειώσουν και θα είναι  όλα μια ανάμνηση μιας ζωής διαφορετικής,  που δεν είχαμε ζήσει . 

……………………………………………………………………………………………..

(*)Η φωτο προέρχεται από αρχείο Αθανασίου Τερζάκη , που τόσα έχει προσφέρει στην  ανάδειξη της ιστορίας του τόπου μας . Απεικονίζεται το κτήριο , όπου στεγάζονταν το αγροτικό ιατρείο εκείνη την περίοδο . Θυμάμαι όταν μικρό παιδί  με πήγαιναν οι δικοί εκεί,   προς αναζήτηση ιατρικής φροντίδας .