Τώρα, η Μίτσελ, η οποία ότι είναι «το γρηγορότερο κορίτσι στο Κονέκτικατ», αμφισβητεί την πολιτική της πολιτείας της και έχει προσφύγει στο δικαστήριο για να δικαιωθεί.
Η Μίστελ έχει στο πλευρό της τις συναθλήτριές της από το Κονέκτικατ Σελίνα Σουλ, Άσλεϊ Νικολέτι και Αλάνα Σμιθ, οι οποίες έτρεχαν στον στίβο του λυκείου την ίδια εποχή με εκείνη.
«Ήθελα να δώσω φωνή στην ιστορία μου και να βοηθήσω άλλα κορίτσια εκεί έξω, ώστε να μη χρειαστεί να βιώσουν αυτή την εμπειρία», δήλωσε η ίδια.
Η Τσέλσι κατάλαβε πως έχει δυνατότητές της ως δρομέας όταν κατάφερε να σπάσει δύο σχολικά ρεκόρ στον πρώτο της αγώνα ως πρωτοετής στο Γυμνάσιο το 2016.
«Από τότε συνέχισα να προπονούμαι και γινόμουν όλο και καλύτερη. Ο στίβος είναι πραγματικά μόνο για να πετύχεις αυτούς τους μακροπρόθεσμους στόχους που έχεις θέσει για τον εαυτό σου».
Οι στόχοι της ήταν να κερδίσει ένα πολιτειακό πρωτάθλημα και να πάει στο κολέγιο για στίβο. Όμως στον πρώτο της αγώνα σε επίπεδο πολιτείας, αναγκάστηκε να αγωνιστεί εναντίον μιας τρανσέξουαλ αθλήτριας -κάτι που, όπως είπε, «δεν είχε ακούσει ποτέ να συμβαίνει» μέχρι που συνέβη σε εκείνη.
Σε αυτόν τον αγώνα, η τρανς αθλήτρια την απέκλεισε από την πρόκριση για τον επόμενο γύρο του αγώνα.
«Ήταν απλά προφανές ότι είχαν ένα τεράστιο πλεονέκτημα. Όλοι μπορούσαν να το δουν», δήλωσε η Μίτσελ.
Μέχρι τη δεύτερη χρονιά της στο γυμνάσιο, λέει ότι υπήρχαν δύο τρανσέξουαλ αθλητές που έβγαζαν νοκ άουτ τα βιολογικά κορίτσια από τους αγώνες. Η Μίτσελ αγωνίστηκε εναντίον τους και τα τέσσερα χρόνια.
«Δύο μόνο τρανς αθλήτριες κέρδιζαν τους αγώνες. Παρόλο που ήταν μόνο δύο, πήραν 15 πολιτειακά πρωταθλήματα από άλλα κορίτσια – και υπήρχαν 85 κορίτσια που επηρεάστηκαν άμεσα από την παρουσία τους στους αγώνες».
Η ίδια έχασε δύο βραβεία και τέσσερα πολιτειακά πρωταθλήματα κοριτσιών.
«Το να χάνεις τέσσερα από αυτά, ξανά και ξανά, και να προσπαθείς να μαζέψεις τον εαυτό σου και να επιστρέψεις στη γραμμή εκκίνησης ξανά και ξανά ήταν πραγματικά δύσκολο, επειδή ήξερες κάθε φορά ότι δεν υπήρχε καμία ελπίδα να κερδίσεις», είπε.
Στο τρίτο έτος της φοίτησής της, υπέβαλε καταγγελία κατά της πολιτείας, αλλά παρέμεινε ανώνυμη από φόβο ότι η αποκάλυψη θα μπορούσε να βλάψει το μέλλον της.
«Ήταν σαν, αν δεν υπερασπιστώ τον εαυτό μου, ποιος άλλος θα υπερασπιστεί εμένα; Όσο κι αν ήθελα οι προπονητές και οι διοικητικοί υπάλληλοι να μιλήσουν, στο τέλος της ημέρας, δεν το έκαναν».
Σήμερα, η Μίτσελ τρέχει στον στίβο ως τελειόφοιτη κολεγίου αλλά όπως λέει δεν πήρε υποτροφία καθώς δεν τερμάτιζε πρώτη στους αγώνες του γυμνασίου και του λυκείου.
«Όταν τα κολέγια με κοίταζαν, δεν με έβλεπαν νικήτρια. Έβλεπαν δεύτερη ή τρίτη θέση. Δεν ήμουν πρωταθλήτρια και νομίζω ότι αυτό ήταν που με πλήγωσε πραγματικά».
Στις 6 Ιουνίου, η υπόθεσή της θα εξεταστεί στο Δευτεροβάθμιο Εφετείο της Νέας Υόρκης.
«Ελπίζουμε ότι το δικαστήριο θα τη δικαιώσει», δήλωσε ο δικηγόρος της Μίτσελ. «Ζητάμε από το δικαστήριο να αναγνωρίσει τη ζημιά που προκλήθηκε στην Τσέλσι και τις άλλες αθλήτριες καθώς δεν αγωνίζονταν επί ίσοις όροις».
«Κατέθεσα αυτή τη μήνυση το 2020, και έτσι νομίζω ότι είναι λυπηρό το γεγονός ότι αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει», δήλωσε η Μίτσελ.
«Ήμασταν τα πρώτα κορίτσια που μίλησαν για αυτό το θέμα, αλλά τώρα υπάρχουν τόσα πολλά άλλα κορίτσια που μιλούν για τις δικές τους εμπειρίες και είναι στο πλευρό μας. Όσο περισσότεροι είμαστε, τόσο πιο εύκολο γίνεται».
