Του Δημήτρη Κυρ. Καρδαρά
Έχει λεχθεί ότι το μέλλον ενός Έθνους φθάνει μέχρις εκεί που φτάνει η μνήμη του. Αυτή η φράση δείχνει ότι η ιστορική μνήμη είναι πηγή ζωής για ένα Έθνος και συντελεί στην επιβίωσή του. Έτσι και εμείς εφέτος, 200 χρόνια από τη μεγάλη επανάσταση του γένους μας εναντίον του Τουρκικού ζυγού, θυμόμαστε και τιμούμε αυτούς τους επωνύμους και ανωνύμους που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την Ελευθερίαν της πατρίδος μας.
Αυτό το χρέος της ιστορικής μνήμης επιβάλλει σήμερα 24 Φεβρουαρίου 2021 (σ.σ. χθες) να γυρίσουμε τη μνήμη μας 200 χρόνια πίσω στις 24 Φεβρουαρίου 1821 στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας (σημερινή Ρουμανία) όπου Αλέξανδρος Υψηλάντης με την προκήρυξη του «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος» καλούσε τους Έλληνες σε γενικό ξεσηκωμό εναντίον των Τούρκων.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης γόνος επιφανούς οικογένειας από την Τραπεζούντα του Πόντου και στρατηγός του Ρωσικού στρατού είχε αναλάβει την ηγεσίαν της Φιλικής Εταιρείας στις 12 Απριλίου 1820, εν πλήρει επιγνώσει των δυσκολιών του εγχειρήματος και με την πεποίθηση ότι η Ελευθερία δεν θα μας χαριστεί από κανέναν.
Σε επιστολή του τον Οκτώβριο του 1820 έγραφε: «Έχετε πάντοτε προ οφθαλμών, ότι ποτέ ξένος δεν βοηθεί ξένον, χωρίς μεγαλύτερο κέρδος. Το αίμα το οποίον θέλουν χύσει οι ξένοι δι’ ημάς, θέλομεν το πληρώσει ακριβότερον».
Στην προκήρυξή του με τίτλο «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος» στην οποία δημοσιεύομεν κατωτέρω διαφαίνεται ο σεβασμός του στην Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη, η αναφορά του στη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού και η προσήλωση στα δημοκρατικά ιδανικά. (Το Έθνος συναθροιζόμενον θέλει εκλέξει τους δημογέροντάς του), όπως πήγαζαν από το κοινοτικό πνεύμα του Ελληνισμού.
Η απόφασή του να κηρύξει την επανάσταση από τη Μολδοβλαχία οφείλεται:
- στο γεγονός ότι τοπικοί ηγεμόνες είχαν περίπου καθεστώς αυτονομίας και ήταν Έλληνες ή φίλα προσκείμενοι στους Έλληνες.
- δεν επετρέπετο η στρατιωτική επέμβαση του Σουλτάνου, χωρίς τη συγκατάθεση του Τσάρου (συνθήκη Βουκουρεστίου 16 Μαΐου 1812)
Ο αγώνας διήρκεσε από το Φεβρουάριο του 1821 έως το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Ήταν άνισος διότι επετράπη η είσοδος των Τουρκικών στρατευμάτων στη Μολδοβλαχία και μετά από σκληρές μάχες (Δραγατσάνι Ιούνιος 1821 όπου έπεσαν οι ιερολοχίτες) και ολοκαυτώματα (Μονή Σέκκου) τελικός καταπνίγη.
Όμως παρά την αποτυχίαν της τελικώς εβοήθησεν την επιτυχίαν του ξεσηκωμού στην υπόλοιπη Ελλάδα σαν αντιπερισπασμός και μήνυμα πανεθνικής εξεγέρσεως. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης συνελήφθη στην Αυστρία ,όπου κατέφυγε, λόγω Ιεράς Συμμαχίας και ενεκλείσθη στις φυλακές ,ούνκατς, απ΄ όπου απελευθερώθη το 1827. Απέθανεν το 1828 στην Βιέννη .
Ελάχιστο χρέος μας είναι σήμερα να ενθυμούμεθα τους αγώνες της φυλής μας, να τιμούμε αυτούς που θυσιάστηκαν σε αυτούς και να συνάγουμε χρήσιμα μηνύματα από τα κείμενά τους.
Κατά το μέγα Ηράκλειτο:
«Αρηϊφάτους θεοί τιμώσιν και άνθρωποι».
Δηλαδή αυτούς που έπεσαν στους πολέμους (έφαγεν ο Άρης) τους τιμούν και οι θεοί και οι άνθρωποι.
Και κατά έναν σύγχρονο ποιητή μας φωνάζουν:
«Μη μας ξεχνάτε μη,
μας πονάει η σκέψη ότι
μπορεί να μας ξεχάσετε»
Η Προκύρηξη
Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος
Η ώρα ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες! Προ πολλού οι λαοί της Ευρώπης, πολεμούντες υπέρ των ιδίων Δικαιωμάτων και ελευθερίας αυτών, μας επροσκάλουν εις μίμησιν, αυτοί, καίτοι οπωσούν ελεύθεροι, επροσπάθησαν όλαις δυνάμεσι να αυξήσωσι την ελευθερίαν, και δι’ αυτής πάσαν αυτών την Ευδαιμονίαν.
Οι αδελφοί μας και φίλοι είναι πανταχού έτοιμοι, οι Σέρβοι, οι Σουλιώται, και όλη η Ηπειρος, οπλοφορούντες μας περιμένωσιν· ας ενωθώμεν λοιπόν με Ενθουσιασμόν! η Π α τ ρ ί ς μ α ς π ρ ο σ κ α λ ε ί!
Η Ευρώπη, προσηλώνουσα τους οφθαλμούς της εις ημάς, απορεί διά την ακινησίαν μας, ας αντηχήσωσι λοιπόν όλα τα Όρη τής Ελλάδος από τον Ήχον τής πολεμικής μας Σάλπιγγος, και αι κοιλάδες από την τρομεράν κλαγγήν των Αρμάτων μας. Η Ευρώπη θέλει θαυμάση τας ανδραγαθίας μας, οι δε τύραννοι ημών τρέμοντες και ωχροί θέλουσι φύγει απ’ έμπροσθέν μας.
Οι φωτισμένοι λαοί της Ευρώπης ενασχολούνται εις την αποκατάστασιν της ιδίας ευδαιμονίας· και πλήρεις ευγνωμοσύνης διά τας προς αυτούς των Προπατόρων μας ευεργεσίας, επιθυμούσι την ελευθερίαν της Ελλάδος.
Ημείς, φαινόμενοι άξιοι της προπατορικής αρετής και του παρόντος αιώνος, είμεθα Εύελπεις, να επιτύχωμεν την υπεράσπισιν αυτών και βοήθειαν· πολλοί εκ τούτων φιλελεύθεροι θέλουσιν έλθη, διά να συναγωνισθώσι με ημάς. Κινηθήτε, ω φίλοι, και θέλετε ιδή μίαν Κραταιάν δύναμιν να υπερασπισθή τα δίκαιά μας! Θέλετε ιδή και εξ αυτών των εχθρών μας πολλούς, οίτινες, παρακινούμενοι από την δικαίαν μας αιτίαν, να στρέψωσι τα Νώτα προς τον εχθρόν και να ενωθώσι με ημάς· ας παρρησιασθώσι με ειλικρινές φρόνημα, η Πατρίς θέλει τους εγκολπωθή! Ποίος λοιπόν εμποδίζει τους ανδρικούς σας Βραχίονας; ο άνανδρος εχθρός μας είναι ασθενής και αδύνατος. Οι στρατηγοί μας έμπειροι και όλοι οι ομογενείς γέμουσιν ενθουσιασμού! ενωθήτε λοιπόν, ω ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες! ας σχηματισθώσι φάλαγκες εθνικαί, ας εμφανισθώσι Πατριωτικαί λεγεώνες, και θέλετε ιδή τους παλαιούς εκείνους Κολοσσούς του δεσποτισμού να πέσωσιν εξ ιδίων, απέναντι των θριαμβευτικών μας Σημαίων! Εις την φωνήν της Σάλπιγκός μας όλα τα παράλια του Ιωνίου και Αιγέου πελάγους θέλουσιν αντηχήση· τα Ελληνικά πλοία, τα οποία εν καιρώ ειρήνης ήξεραν να εμπορεύωνται, και να πολεμώσι, θέλουσι σπείρη εις όλους τους λιμένας του τυράννου με το πυρ και την μάχαιραν, την φρίκην και τον θάνατον…
Ποία ελληνική ψυχή θέλει αδιαφορήση εις την πρόσκλησιν της Πατρίδος; Εις την Ρώμην ένας του Καίσαρος φίλος σείων την αιματομένην χλαμύδα του τυράννου εγείρει τον λαόν. Tι θέλετε κάμη Σεις ω Έλληνες, προς τους οποίους η Πατρίς γυμνή δεικνύει μεν τας πληγάς της και με διακεκομμένην φωνήν επικαλείται την βοήθειαν των τέκνων της; Η θεία πρόνοια, ω φίλοι Συμπατριώται, ευσπλαγχνισθείσα πλέον τας δυστυχίας μας ηυδόκησεν ούτω τα πράγματα, ώστε με μικρόν κόπον θέλομεν απολαύση με την ελευθερίαν πάσαν ευδαιμονίαν. Αν λοιπόν από αξιόμεμπον αβελτηρίαν αδιαφορήσωμεν, ο τύραννος γενόμενος αγριώτερος θέλει πολλαπλασιάση τα δεινά μας, και θέλομεν καταντήση διά παντός το δυστυχέστερον πάντων των εθνών.
Στρέψατε τους οφθαλμούς σας, ω Συμπατριώται, και ίδετε την ελεεινήν μας κατάστασιν! ίδετε εδώ τους Ναούς καταπατημένους! εκεί τα τέκνα μας αρπαζόμενα διά χρήσιν αναιδεστάτην της αναιδούς φιληδονίας των βαρβάρων τυράννων μας! τους οίκους μας γεγυμνωμένους, τον αγρούς μας λεηλατισμένους και ημάς αυτούς ελεεινά ανδράποδα!
Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον Ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον να υψώσωμεν το σημείον, δι’ ου πάντοτε νικώμεν! λέγω τον Σταυρόν, και ούτω να εκδικήσωμεν την Πατρίδα, και την Ορθόδοξον ημών Πίστιν από την ασεβή των ασεβών Καταφρόνησιν.
Μεταξύ ημών ευγενέστερος είναι, όστις ανδρειοτέρως υπερασπισθή τα δίκαια της Πατρίδος, και ωφελιμοτέρως την δουλεύση. Το έθνος συναθροιζόμενον θέλει εκλέξη τους Δημογέροντάς του, και εις την ύψιστον ταύτην Βουλήν θέλουσιν υπείκει όλαι μας αι πράξεις…
Ας κινηθώμεν λοιπόν μέ εν κοινόν φρόνιμα, oι πλούσιοι ας καταβάλωσιν μέρος της ιδίας περιουσίας, oι ιερoί ποιμένες ας εμψυχώσωσι τον λαόν με το ίδιόν των παράδειγμα, και oι πεπαιδευμένοι ας συμβουλεύσωσιν τα ωφέλιμα. Oι δε εν ξέναις αυλαίς υπουργούντες στρατιωτικοί και πολιτικοί ομογενείς, αποδίδοντες τας ευχαριστίας εις ην έκαστος υπουργεί δύναμιν, ας ορμήσωσιν όλοι εις το ανοιγόμενον ήδη μέγα και λαμπρόν στάδιον, και ας συνεισφέρωσιν εις την πατρίδα τον χρεωστούμενον φόρον, και ως γενναίoι ας ενοπλισθώμεν όλοι άνευ αναβολής καιρού με το ακαταμάχητον όπλον της ανδρείας και υπόσχομαι εντός ολίγου την νίκην και μετ’ αυτήν παν αγαθόν. Πoίoι μισθωτοί και χαύνοι δούλοι τολμούν να αντιπαραταχθώσιν απέναντι λαού, πολεμούντος υπέρ της ιδίας ανεξαρτησίας; Μάρτυρες oι Ηρωικοί αγώνες των προπατόρων μας· Μάρτυς η lσπανία, ήτις πρώτη και μόνη κατετρόπωσε τας αηττήτους φάλαγκας ενός τυράννου.
Με την Ένωσιν, ω Συμπολίται, με το προς την ιεράν Θρησκείαν Σέβας, με την προς τους Νόμους και τους Στρατηγούς υποταγήν, με την ευτολμίαν και σταθηρότητα, η νίκη μας είναι βεβαία και αναπόφευκτος, αυτή θέλει στεφανώση μέ δάφνας αειθαλείς τους Ηρωικούς αγώνας μας, αυτή με χαρακτήρας ανεξαλείπτους θέλει χαράξη τα ονόματα ημών εις τον ναόν της αθανασίας, διά το παράδειγμα των επερχομένων γενεών. Η Πατρίς θέλει ανταμείψη τα ευπειθή και γνήσιά της τέκνα με τα βραβεία της δόξης και τιμής· τα δε απειθή και κωφεύοντα εις την τωρινήν της πρόσκλησιν, θέλει αποκηρύξη ως νόθα και Ασιανά σπέρματα, και θέλει παραδώση τα ονόματά των, ως άλλων προδότων, εις τον αναθεματισμόν και κατάραν των μεταγενεστέρων.
Ας καλέσωμεν λοιπόν εκ νέου, ω Ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες, την ελευθερίαν εις την κλασικήν γην της Ελλάδος! Ας συγκροτήσωμεν μάχην μεταξύ του Μαραθώνος και των Θερμοπυλών! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των Πατέρων μας, οι οποίοι, διά να μάς αφήσωσιν ελευθέρους, επολέμησαν και απέθανον εκεί! Το αίμα των τυράννων είναι δεκτόν εις την σκιάν τον Επαμεινώνδου Θηβαίου, και του Αθηναίου Θρασυβούλου, οίτινες κατετρόπωσαν τους τριάκοντα τυράννους, εις εκείνας του Αρμοδίου και Αριστογείτωνος, οι οποίοι συνέτριψαν τον Πεισιστρατικόν ζυγόν, εις εκείνην του Τιμολέοντος, όστις απεκατέστησε την ελευθερίαν εις την Κόρινθον και τας Συρακούσας, μάλιστα εις εκείνας τον Μιλτιάδου και Θεμιστοκλέους, του Λεωνίδου και των τριακοσίων, οίτινες κατέκοψαν τοσάκις τους αναριθμήτους στρατούς των βαρβάρων Περσών, των οποίων τους βαρβαροτέρους και ανανδροτέρους απογόνους πρόκειται εις ημάς σήμερον, με πολλά μικρόν κόπον, να εξαφανίσωμεν εξ ολοκλήρου.
Εις τα όπλα λοιπόν φίλοι η Πατρίς Μας Προσκαλεί!
Αλέξανδρος Υψηλάντης
Την 24ην Φεβρεαρίου 1821 Εις το γενικόν στρατόπεδον του Ιασίου
Πολύ σωστά και σοφά λόγια! Δυστυχώς στις μέρες μας υπάρχουν ΈΛΛΗΝΕΣ οι οποίοι δεν ξέρουν ούτε ποτέ γιορτάζουμε την ΕΛΛΗΝΙΚΉΝ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ.Θελω να πιστεύω πως αυτή η δημοσίευση θα δώσει το κίνητρο σε πολλούς να ενδιαφερθούν για το παρελθόν που στην ουσία αποσκοπούσε στη ελευθερία του σήμερα!Η ΕΛΛΆΔΑ ΜΑΣ ειναι η χώρα με την πιο μεγάλη ιστορία. ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΎΡΙΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΡΔΑΡΆ!!!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΌ ΠΟΥ ΔΕΊΧΝΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΓΌΝΟΥΣ ΜΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΥΣΙΆΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΉ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Η ΕΛΛΆΔΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!! ΜΠΡΟΒΟ ΣΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΤΙΜΟΎΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΕΛΛΆΔΑ!!!!!!!
Καταπληκτική ανάρτηση, το κείμενο δε της Προκηρύξεως θα έπρεπε να υπάρχει σε περίοπτη θέση σε κάθε σχολείο της πατρίδος, αν και όποιος τολμούσε να προτείνει κάτι τέτοιο θα ριχνόταν μονομιάς στην πυρά κατηγορούμενος ως ακραίος εθνικιστής από την λυσσασμένη Ιερά Εξέταση της Μηντιακής Πολιτικής Ορθότητος και το πολιτικό σύστημα Δούρειος Ίππος.
Μα καλά, η περίφημη Επιτροπή Εορτασμού του 1821 πότε θα … ασχοληθεί με την Επανάσταση;
Άσε, αυτοί ασχολούνται με το εάν έφυγε η Ανθή από το σαρβάιβορ και η σημερινή μέρα θα μνημονεύεται μόνο για αυτό. Όντως, τι είδους σχεδιασμός είναι αυτός της εορταστικής (γαρ) επιτροπής ο οποίος δεν μνημοεύει την προκήρυξη του Υψηλάντη;;; Μα είναι δυνατόν; Είναι σαν να έχεις Ολυμπιακούς Αγώνες χωρίς την τελετή της αφής της φλόγας. Συγχαρητήρια στον κύριο για την ανάρτηση. Από ότι φαίνεται, ενώ πριν από 200 χρόνια οι νέοι της εποχής έδιναν την ζωή τους για την πατρίδα, την ελευθερία, την συνέχεια του έθνους, σήμερα οι νέοι δίνουν την ζωή τους για ένα ριάλιτι ή μία ανάρτηση σε κάποιο “κοινωνικό δίκτυο”, ενώ όπου νά’ναι η χρήση των λέξεων “πατρίδα”, και ‘έθνος” θα αποτελούν πονικό αδίκημα, και η Ελληνική ιστορία θα διδάσκεται μόνο σε κρυφά σχολεία.
Μπράβο Μήτσο!
Σωστός Έλληνας!
Τιμή μου που υπήρξα μαθητής σου.
Καρδαρά συγχαρητήρια για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μανθάνουν οι νεότεροι.
Η Ελλάδα το 2021 είναι ένα πολυφυλετικο μόρφωμα χωρίς αρχή μέση και τέλος το οποίο καταρρέει αργά αλλά σταθερά, στο τέλος δε θα καταρρεύσει από ένα απλό φύσημα. Κυρίαρχη κουλτούρα στον δρόμο είναι η κουλτούρα του γκέτο ενώ η “κοινή γνώμη” ελέγχεται πλήρως από μία Μηντιακή Ιερά Εξέταση ΄όπου μερικές δεκάδες “δημοσιγράφοι” στα κανάλια και άλλοι τόσοι τηλεμαιντανοί και γλάστρες έχουν αποφασίσει πως η μόνη γνώμη που μετράει είναι η δική τους. Παρακαλώ να περάσει το σχολιο.
Ο εορτασμός του 1821 μάλλον θα αναβληθεί για να μην εκνευριστει η Τουρκία άσε που είναι ακραία μορφή εθνικισμού και η κυβέρνηση δεν ανεχεται ακραίες φωνές.
Αν δεν το έχεις καταλάβει Ελλάδα περιμένει την Τουρκία για να δώσει ημερομηνια για τον δεύτερο κύκλο των διερευνητικών ενω η στριμωγμένη Τουρκία που μόλις κερδισε με διαδικασίες fast-track έναν πόλεμο στον Καύκασο απαντάει με όλο τον στόλο της να καταλαμβάνει το κεντρικό Αιγαίο και σε αυτό το πλαίσιο υψηλής εξωτερικής πολιτικής η Επανασταση του 1821 μαλλον καλύτερα να εορτασθεί του χρόνου για να αποφεύγονται οι προκλήσεις από Ελληνικής μεριάς, αν και θα δούμε, επειδή έως τότε μπορεί να τα έχουμε βρεί με τους γείτονες οπότε δεν θα υπαρχει και λόγος.
Αυτά παθαίνεις όταν ψηφίζεις ΝΔ και παραλαμβάνεις ΠΟΤΑΜΙ (το κόμμα μίας χρήσης δημιούργημα των Γερμανών)…
Απάντηση στον κ. Ν. Δένδια Υπουργό Εξωτερικών
Βαρύγδουπες δηλώσεις έκανε πριν μερικές ημέρες ο κ. Ν. Δένδιας λέγοντας πως «η Ελλάδα δεν θα γίνει το σκυλί του Παβλόφ της Τουρκίας», δεν θα «τσιμπάει», δηλαδή, στις Τουρκικές προκλήσεις. Όμως, αν αντιστρέψουμε το επιχείρημα, τότε η Τουρκία γίνεται το σκυλί του Παβλόφ της Ελλάδος, αφού βλέποντας πως η Ελλάδα δεν αντιδράει, της τρέχουν τα σάλια με αποτέλεσμα να επεκτείνει τις δράσεις της όλο και περισσότερο. Αυτήν ακριβώς την σχέση δράσης αντίδρασης εξηγεί, ποιός άλλος, ο Θουκυδίδης, ή αν προτιμάτε, ο Victor Davis Hanson, στο βιβλίο του “A War Like No Other: The Peloponnesian War.”
Αλήθεια, κάποια στιγμή, κάποιος θα πρέπει να εξηγήσει στον κ. Ν. Δένδια πως ο Ελληνικός λαός δεν αποτελείται από ποπολάρους ή αποκλειστικά από τηλεσχολιαστές των Λιστών Πέτσα οι οποίοι ακούν με ανοιχτό το στόμα τις αναλύσεις των υπεροπτικών διεθνολόγων του καναπέ από τους οποίους βρίθει το κόμμα της ΝΔ-ΠΟΤΑΜΙ, ακριβώς όπως βρίθουν οι ΣΥΡΙΖΑ από «πανεπιστημιακούς».
Το κομβικό σημείο της εξωτερικής πολιτικής των τελευταίου διαστήματος όσον αφορά στις αντιδράσεις της Ελλάδος είναι το λεγόμενο «παράνομο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο» το οποίο έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Έκτοτε η Ελλάδα φαίνεται τρέχει ασθμάνουσα. Έκανε μια συμφωνία με την Ιταλία την οποία η προηγούμενη κυβέρνηση δεν έκλεινε επειδή δεν την θεωρούσε συμφέρουσα, έκανε μία τμηματική συμφωνία με την Αίγυπτο με διαφορά ποσοστών (ας μην ανοίξουμε αυτή την κουβέντα), ενώ μέσα σε μια νύχτα μάθαμε και τον στρατηγό Χαφτάρ, τον οποίο μάλιστα φέραμε και στην Αθήνα, ενώ η ΕΡΤ (ναι, η ΕΡΤ) ξεκίναγε τα δελτία της με τα νεότερα από το μέτωπο της Λιβύης και τον στρατάρχη (!) Χαφτάρ. Και εδώ είναι η πρώτη από τις τρείς απορίες που θα θέσω.
Τον στρατηγό Χαφτάρ μπορεί να μην τον ήξερε κανείς στα δελτία ειδήσεων, εγώ όμως τον γνώριζα, επειδή τον ανέφερε περιοδικά ο Economist, του οποίου είμαι συνδρομητής. Διάβασα πως ένας από τους λόγους που το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο εμφανίστηκε ξαφνικά, με αποτέλεσμα τον απόλυτο αιφνιδιασμό της Αθήνας, ήταν πως δεν είχαμε πρέσβη στην Τρίπολη, για μεγάλο χρονικό διάστημα, το οποίο διάστημα ανήκει κυρίως στην προηγούμενη κυβέρνηση. Δεκτόν, μέχρι ένα σημείο. Υπήρχαν ταραχές. Και σίγουρα δεν μπορούμε να συγκριθούμε με την Τουρκία σε αυτό τον τομέα. Εννοώ, αυτοί δεν πτοούνται από ταραχές. Όμως, τα μάτια και τα αυτιά της Ελλάδος στο εξωτερικό αποτελούν μόνο οι πρέσβεις; Ακόμη και σε χώρες τόσο δίπλα σε εμάς όπου γνωρίζουμε πως η Τουρκία αλωνίζει; Επαναλαμβάνω, το λεγόμενο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο δεν το είχε προβλέψει απολύτως κανείς από Ελληνικής πλευράς.
Απορία δέυτερη. Αξιότιμε κ. Ν. Δένδια, η Ελλάδα δεν θα γίνει σκύλος του Παβλόφ στους τακτικισμούς της Τουρκίας, μόνο που η Τουρκία έχει συγκεκριμένη στρατηγική, η Ελλάδα τι είδους στρατηγική έχει όταν την μία ημέρα ο υπουργός εξωτερικών κάνει δηλώσεις για επέκταση των μιλίων νοτίως της Κρήτης και την επόμενη το Μαξίμου τον διαψέυδει. Αν το Υπουργείο Εξωτερικών και το Μαξίμου έχουν άλλες στρατηγικές τότε η Ελλάδα δεν έχει ενιαία στρατηγική;
Απορία Τρίτη. Γιατί όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο ενάμισι χρόνο δεν συνέβαιναν με την προηγούμενη κυβέρνηση;
ΥΓ.1 θεωρώ την αναλογία με τα σκυλιά του Παβλόφ το λιγότερο τραγική, ο Παβλόφ βασάνιζε με φρικτό τρόπο σκυλιά τα οποία στην συνέχεια πέθαιναν, για να αποδείξει κάτι που με λίγο κόπο μπορούν να το αντιληφθούν μέχρι και τα παιδάκια, ότι και να λένε οι ψυχολόγοι. Στην συνέχεια, δε, πούλαγε το γαστρικό υγρό των σκύλων σαν θεραπευτικά ματζούνια.
ΥΓ.2 Ο Professor Donald Kagan του πανεπιστημίου Yale, στην σειρά διαλέξεων του Yale σχετικά με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, αναφέρει πως «ο Περικλής δεν πίστευε στην διπλωματία των λεξεων αλλά στην διπλωματία των πράξεων».