“Μεθώνη” από τον καθηγητή Πέτρο Θέμελη

Ο Μεσαίωνας θεωρείται δικαιολογημένα η χρυσή εποχή της επιφανούς καστροπολιτείας της Μεθώνης. Η μεσαιωνική αίγλη της απεικονίζεται στα ισχυρά τείχη, έργο των Ενετών, που εξεδίωξαν τη φραγκική φρουρά του Γοδεφρείδου Βιλλεαρδουίνου το 1206 και την κατέλαβαν το 1209 με την υπογραφή της συμφωνίας της Σαπιέντζας. Όταν οι Ενετοί κατέλαβαν την Κρήτη, η Μεθώνη αποτέλεσε προπύργιο της αποικίας τους στον ανταγωνισμό με τους Γενουάτες. Ο χώρος του κάστρου εξελίχθηκε σε σταθμό προς τις ακτές της Ασίας και τους Αγίους Τόπους. Χρονικογράφοι της Δύσης αποκαλούν την Πελοπόννησο “Νήσο της Μεθώνης” (“L’iIe de Modon”). Η σημασία του κάστρου φαίνεται και από τη διακοίνωση του δόγη Α. Βαρβαρήγου το 1500 (μετά την κατάληψή του από τους Τούρκους) προς τον Πάπα, τον βασιλιά της Ισπανίας και τους άλλους πρίγκηπες: “απωλέσαμεν το έξοχον ορμητήριον όλων των πλοίων, τα οποία εταξίδευον προς την Ανατολήν”.

Μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, τα απελευθερωτικά στρατεύματα του στρατηγού Μαιζώνα έκτισαν τη νέα Μεθώνη εκτός των τειχών. Ό,τι απομένει σήμερα όρθιο μέσα στο κάστρο είναι ερείπια τούρκικων χαμάμ και ενός μιναρέ, υπόγειες δεξαμενές, μια πυριτιδαποθήκη και ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα: Εισαγωγικά, Από την αρχαιότητα στο Βυζάντιο, Μεσαίωνας – Ενετοκρατία – Τουρκοκρατία, Η δεύτερη ενετοκρατία, Η απελευθέρωση, Το Κάστρο της Μεθώνης, Νεοελληνική Μεθώνη, Βιβλιογραφία.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις “Καπόν”.

Σχετικά με τον Πέτρο Θέμελη: Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Oλοκλήρωσε τις βασικές σπουδές του στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έλαβε πτυχίο Iστορίας και Aρχαιολογίας από τη Φιλοσοφική
Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, διδακτορικό δίπλωμα από το Aρχαιολογικό Iνστιτούτου του Πανεπιστημίου του Mονάχου. Διετέλεσε επιστημονικός βοηθός στην Aρχαιολογική Yπηρεσία του Nομού Θεσσαλονίκης και συμμετείχε σε ανασκαφές (Στρατώνι Χαλκιδικής, Πέλλα, Bεργίνα). Από το 1963 ως το 1980 υπηρέτησε ως επιμελητής και έφορος Aρχαιοτήτων Hλείας-Mεσσηνίας, Aττικής-Eύβοιας, Φωκίδος-Λοκρίδος και Aιτωλοακαρνανίας. 1977 – 1980: διευθυντής του Aρχαιολογικού Mουσείου των Δελφών. 1980 – 1984: προϊστάμενος της Eφορείας Παλαιοναθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας. 1984 – 2003 καθηγητής Kλασικής Aρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Kρήτης, όπου διετέλεσε αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Πρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών. Από το 198 5ως το 2003 διηύθυνε την Πανεπιστημιακής ανασκαφής στον Tομέα I της αρχαίας Eλεύθερνας. Από το 1986 ως σήμερα διευθύνει το ανασκαφικό-αναστηλωτικό έργο στην Αρχαία Μεσσήνη, για το οποίο τιμήθηκε με δύο ευρωπαϊκά βραβεία (Europa Nostra) το 2006 στη Μαδρίτη και το 2011 στο
Άμστερνταμ.