Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π. Ε. Τριφυλίας με επιστολή του εφιστά την προσοχή στο τεράστιο κοινωνικό θέμα που αντιμετωπίζει ο χώρος της Παιδείας με την χρόνια αδιοριστία χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών.
Η επιστολή αναφέρει τα εξής:
Αγαπητοί γονείς/κηδεμόνες,
ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π. Ε. Τριφυλίας με την παρούσα επιστολή εφιστά την προσοχή σας σε ένα τεράστιο κοινωνικό θέμα που αντιμετωπίζει ο χώρος της Παιδείας: την αδιοριστία χιλιάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Πάρα πολλοί νηπιαγωγοί, δάσκαλοι και εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων των παιδιών σας έχουν γυρίσει μέχρι τώρα πάμπολλα σχολεία της ελληνικής επικράτειας. Έχουμε συναδέλφους που από το 2003, κάθε Σεπτέμβρη τριγυρίζουν με τη βαλίτσα και τον οικιακό εξοπλισμό τους, αποχωρίζονται τις οικογένειές τους ή τις ξεριζώνουν κι αυτές από τη σταθερή βάση τους για να τους ακολουθήσουν, ή μεταθέτουν την απόφασή τους για δημιουργία οικογένειας στο απώτερο μέλλον, δηλαδή στο ποτέ! Αναλαμβάνουν τάξεις, έχουν όλα τα καθήκοντα ενός μόνιμου εκπαιδευτικού αλλά όχι τα ίδια δικαιώματα με αυτούς!
Γιατί:
1/Στις 22 Ιουνίου εκάστου έτους απολύονται και είναι με την αγωνία της αξιοπρεπούς διαβίωσης την επόμενη σχολική χρονιά. Τα σχολεία αποδυναμώνονται έως και 100% !(Βλέπε Δημοτικό Σχολείο Κοπανακίου, Πύργου Τριφυλίας για παράδειγμα).
2/ Ενώ οι θέσεις που καλύπτουν στα σχολεία είναι οργανικά κενά, το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση αρνούνται εδώ και χρόνια να διορίσουν μόνιμους εκπαιδευτικούς. Τώρα επικαλούνται πως πρέπει να κλείσει και η 4η αξιολόγηση με τους δανειστές μας!
3/Ως ελαστικά εργαζόμενοι, δεν έχουν το δικαίωμα να ασθενήσουν διότι χάνουν τα ημερομίσθιά τους ή μέρος αυτών. Οι έγκυες συναδέλφισσες δικαιούνται πολύ λίγη άδεια προκειμένου να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει για τις μόνιμες συναδέλφισσες.
4/ Είναι μέσα στη χώρα τους μόνιμοι μετανάστες κι όχι μόνιμοι εκπαιδευτικοί. Γιατί ο διορισμός τους θα σήμαινε αυτόματα αναβάθμιση της παρεχόμενης παιδείας διότι θα ήταν άλλη η σχέση του εκπαιδευτικού με το μαθητή του κι άλλος ο προγραμματισμός του εκπαιδευτικού έργου. Τώρα, με το που γνωρίζονται καλύτερα, αποχωρίζονται!
Για τους λόγους αυτούς και πολλούς άλλους ακόμα, ζητάμε την αμέριστη και πολύπλευρη συμπαράστασή σας στον αγώνα που γίνεται. Πιέστε κι εσείς με όποιο τρόπο διαθέτετε για να δούμε όλα τα σχολεία μας στελεχωμένα με άξιους και πεπειραμένους (από τα τόσα χρόνια αναπλήρωσης που κάνουν) εκπαιδευτικούς! Διότι τα σύγχρονα κράτη οφείλουν να έχουν τον πήχη της Παιδείας (όπως και της Υγείας) ψηλά!
