του Λευτέρη Καπερνάρου
Σε επίπεδο παραγωγής, η ελληνική επιτραπέζια ελιά ολοκλήρωσε μια προβληματική σεζόν, η οποία επισκιάστηκε από δυσμενή καιρικά φαινόμενα καθ’ όλη την διάρκεια του προηγούμενου έτους· τα κύματα ψύχους στις αρχές του 2022 ήταν μονάχα το κερασάκι στην τούρτα, καθώς η ξηρασία κατά τους θερινούς μήνες και οι υψηλές θερμοκρασίες της περασμένης άνοιξης -που συνοδεύτηκαν από αιφνίδιους παγετούς-, είχαν ήδη «ψαλιδίσει» σημαντικά την συγκομιδή για παραδοσιακές ποικιλίες όπως η Καλαμών, η Χαλκιδικής και η Αμφίσσης.
Εντούτοις, το εμπόριο είναι μια διαφορετική υπόθεση, καθώς αποτυπώνει την δυναμική που αναπτύσσεται για τον ελληνικό κλάδο στο διεθνές σκηνικό μακροπρόθεσμα, κάτι το οποίο μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικότερο από την πρόσκαιρη μείωση της παραγωγής. Επ’ αυτού λοιπόν, η επικαιροποιημένη έκθεση του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας δείχνει ότι κατά τον Νοέμβριο του 2021, το ρεύμα εξαγωγών της ελληνικής επιτραπέζιας ελιάς ήταν αρκετά μεγαλύτερο από το 2020, τόσο σε χώρες εκτός ΕΕ, αλλά ιδίως προς τις Κοινοτικές Αγορές.
Αναλυτικότερα, κατόπιν ανάγνωσης των σχετικών στατιστικών για τις εξαγωγές της ελληνικής ελιάς σε αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαπιστώνουμε αρχικά ότι οι 6.979 τόννοι εξαγωγών τον Νοέμβριο του 2020 έγιναν 8.634 τόννοι έναν χρόνο αργότερα. Αντιστοίχως, εξετάζοντας τα στοιχεία για τους σημαντικότερους προορισμούς του προϊόντος εκτός ΕΕ, οι 7.854 τόννοι ελληνικών εξαγωγών τον Νοέμβριο του 2020 μετατράπηκαν σε 8.916 τόννους τον περασμένο Νοέμβριο.
Εξαγωγές εντός ΕΕ
Το γενικό αυτό συμπέρασμα επαληθεύεται εύκολα αν κάνουμε «ζουμ» σε χαρακτηριστικές περιπτώσεις των αγορών αυτών για τον συγκεκριμένο μήνα: Στην Ευρώπη λοιπόν, πιο περιζήτητη έγινε η ελληνική επιτραπέζια ελιά στον βορρά -συγκεκριμένα στην Γερμανία και την Ολλανδία-, αλλά και στην Γαλλία· προς την γερμανική αγορά, η οποία απορροφά το σημαντικότερο ποσοστό των ελληνικών εξαγωγών εντός ΕΕ, 1935 τόννοι ελιάς ναυλώθηκαν τον περασμένο Νοέμβριο, την στιγμή που η αντίστοιχη ποσότητα τον Νοέμβριο του 2020 ήταν 1.359 μόλις τόννοι· αντίστοιχα, στην Ολλανδία, οι 518 τόννοι του 2020 έγιναν 841 το 2021, ενώ στην Γαλλία, οι 213 τόννοι εξαγωγής του 2020 αυξήθηκαν σε 346 το 2021.
Άλλα παραδείγματα αγορών
Σε ευρύτερο γεωγραφικό πλαίσιο, στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι εξαγωγές προς τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο της Ελλάδας για τον τομέα αυτό, τις ΗΠΑ· εκεί όπου τον Νοέμβριο του 2020, οι ελληνικές εξαγωγές του προϊόντος ήταν λίγο πάνω από 3000 τόννους και έναν χρόνο αργότερα ανήλθαν σχεδόν σε 4000 (3.190, 3.950 αντίστοιχα). Επιπλέον, το ελληνικό ρεύμα εξαγωγών ενισχύθηκε προς την Ρωσία (242 τόννοι από 139) και τον Καναδά (740 τόννοι από 691).
Η κατάταξη
Σημειωτέον ότι, η Ελλάδα βρίσκεται στην δεύτερη θέση των εξαγωγών επιτραπέζιας ελιάς μεταξύ χωρών της ΕΕ βάσει των στοιχείων του IOC, κάτι που δείχνει ότι βαίνει σε καλύτερο δρόμο (αναλογικά) από τον τομέα του ελαιολάδου· για τον Νοέμβριο του 2021, οι 8.634 τόννοι ελληνικής ελιάς που κατευθύνθηκαν προς τις κοινοτικές αγορές, βρίσκονται πίσω μόνο από το αντίστοιχο ρεύμα εξαγωγών της Ισπανίας (12.046 τόννοι), και αρκετά πάνω από της Πορτογαλίας (4.234 τόννοι) και της Ιταλίας (639 τόννοι).
Αναφορικά πάντα με τον ίδιο μήνα, την ίδια κατάταξη συναντούμε και στην ροή εξαγωγών προς αγορές εκτός ΕΕ, με την Ισπανία να προηγείται (17.080 τόννοι), ακολουθούμενη από την Ελλάδα (8.916 τόννοι), με Πορτογαλία και Ιταλία να έχουν αρκετά μικρότερα μερίδια (1.045 τόννοι και 1.337 τόννοι αντίστοιχα).
Το συμπέρασμα
Πλέον, η μέριμνα πολλών Ελλήνων παραγωγών για την τυποποίηση και πιστοποίηση των προϊόντων τους, αλλά και οι ελληνικές επιτυχίες σε διεθνείς διαγωνισμούς, συντελούν διαρκώς στην απήχηση της εγχώριας επιτραπέζιας ελιάς στο εξωτερικό. Έχει ήδη λοιπόν χαραχτεί ένα ευκρινές μονοπάτι για την εμπορική αναβάθμιση ενός προϊόντος σημαντικού για το εθνικό κεφάλαιο, το οποίο δύσκολα θα φράξουν οι βραχυπρόθεσμες δυσκολίες.
