Δείτε το ιστορικό μοναστήρι της Πελοποννήσου με το “αποτρόπαιο όνομα”!

Το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου του «Φονιά» (πιθανώς λεκτική παραφθορά της λέξης Φενεός (Φενεός-Φονιάς) βρίσκεται σε δεσπόζουσα θέση πάνω από την τεχνητή λίμνη «Δόξα», βορειοδυτικά του οικισμού Αρχαία Φενεός. Όπως μαρτυρά σχετική επιγραφή η Μονή στη θέση που βρίσκεται σήμερα χτίστηκε το 1693, αν και είχε ιδρυθεί από το 14^ο αιώνα. Αρχικά ήταν χτισμένη στη σημερινή θέση Παλαιομονάστηρο, στη νησίδα εντός της λίμνης Δόξα, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται ο μικρός ναός του Αγίου Φανουρίου, το αποκαλούμενο και «Ποντικονήσι της Κορινθίας».

Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης στο μοναστήρι του Άη Γιώργη είχε συσταθεί το αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας από τον ηγούμενο Ναθαναήλ, με τη συνδρομή ηγουμένων και από γειτονικές μονές. Εδώ έγιναν συνελεύσεις για την οργάνωση της επανάστασης με την παρουσία οπλαρχηγών απ’ όλη την Κορινθία και την Αρκαδία, με επικεφαλής το «Γέρο του Μωριά». Οι δωρεές πλούσιων κατοίκων έκαναν το μοναστήρι μια από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις της Πελοποννήσου, παραμονές της Επανάστασης.

Η Μονή το 1740 καταστράφηκε από πυρκαγιά και ανακαινίστηκε το 1754. Πρόκειται για τριώροφη μονή με εσωτερική αυλή, στο κέντρο της οποίας είναι χτισμένος ο ναός του Αγίου Γεωργίου, διαστάσεων 15,5× 7,5. Η πλακόστρωτη αυλή είναι από το ξύλινο μπαλκόνι που παρέχει πρόσβαση στα κελιά των μοναχών, θυμίζοντας τα παλιά βυζαντινά.

Το καθολικό, αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, είναι βασιλική με τρούλο με θαυμάσιο τέμπλο του 1762. Ο διάκοσμος, με σπάνιες τοιχογραφίες του 18^ου αιώνα αξίζει την προσοχή του περιηγητή, ιστορήθηκε μεταξύ του 1763 και 1768 από το Γιαννιώτη ζωγράφο Παναγιώτη. Μεταξύ των κειμηλίων της μονής συγκαταλέγονται λειψανοθήκες, άμφια κ.α.

Η είσοδος βρίσκεται στην νότια πλευρά και στο υπέρθυρο είναι ζωγραφισμένο ο άγιος Γεώργιος έφιππος. Οι δέκα πλευρές του τρούλου διακοσμούνται από αβαθείς κόγχες αν και οι επιφάνειες του έχουν χάσει την επιβλητική τους εμφάνιση από τα φύλλα χαλκού που επιλέχθηκαν ως μέτρο προστασίας από την υγρασία.

Χαρακτηριστικά είναι ο μεγάλος ξύλινος πολυέλαιος με εικόνες αγιορείτικης τεχνοτροπίας και το σκαλιστό επιχρυσωμένο τέμπλο με παραστάσεις από την Παλαιά Διαθήκη, όλα διατηρημένα σε πολύ καλή κατάσταση.

Ο κυρίως ναός χωρίζεται από το νάρθηκα με τρίβηλο και καλύπτεται με κυλινδρικό θόλο. Το δάπεδο νάρθηκα και ναού είναι στρωμένο με έγχρωμες πλάκες ενώ ο προνάρθηκας είναι στρωμένος με πλάκες από κεραμίδι σε διάφορα σχήματα.

Η μικρή σκάλα ανεβάζει σε μικρό πατάρι όπου κατά την Τουρκοκρατία λειτουργούσε Κρυφό Σχολειό, το οποίο διατηρείται μέχρι σήμερα σε άριστη κατάσταση και προσφέρεται για επίσκεψη.

Το μπαλκόνι της Μονής προσφέρει την καλύτερη θέα για τον επισκέπτη αυτού του απαράμιλλης ομορφιάς «αλπικού» τοπίου, συνοδευόμενη πάντα από γλυκό του κουταλιού «τριαντάφυλλο», με το οποίο φιλεύουν οι καλόγεροι τους επισκέπτες τους.