15 χρόνια ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ και επιστρέφουμε σε ένα επετειακό αφιέρωμα σε ένα από τα πρώτα χωριά που ξεκινήσαμε τις περιηγήσεις και τα αφιερώματα μας.
Αρης Μπαρκούρας-Γιάννης Λάσκαρης
Ο ΑΕΤΟΣ υπήρξε κεφαλοχώρι με μεγάλη ιστορία που ξεκινά από την αρχαιότητα. Διακρίνεται από μεγάλες αγροτικές εκτάσεις και δάση. Τα πλούσια νερά του Κεφαλόβρυσου δίνουν ζωή και προσφέρουν “ευδαιμονία” στους κατοίκους και τους επισκέπτες του χωριού.
Αξιοθέατα: Στο χωριό βρίσκεται η “παλιά εκκλησία”, ναϊδριο της Παναγιάς που χτίστηκε περίπου το 10(ο) αιώνα σε θεμέλια αρχαίου ναού. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται ο καθεδρικός ναός του Αγίου Δημητρίου που κτίσθηκε περίπου το 1825.
Ιστορία: ο Αετός γνώρισε μεγάλες συμφορές καθώς κάηκε πολλές φορές από τους Τούρκους στη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Στις 11-9-1943 οι Γερμανοί βομαβρδίζουν και καίνε το μεγαλύτερο μέρος του χωριού. Αρκετοί κάτοικοι κυρίως γέροντες θα βρουν τραγικό θάνατο. Επειτα έρχεται η παρακμή του χωριού. Ολες οι κρατικές υπηρεσίες μεταφέρθηκαν από το χωριό και άνθρωποι χάνουν τις περιουσίες τους.
Στα τέλη της δεκαετίας του 90 οι παιδικές φωνές θα πάψουν να ηχούν στο δημοτικό σχολείο του χωριού.
ΣΗΜΕΡΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΕΤΟ ΩΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΑΦΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗ ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ.
Ο ΑΕΤΟΣ ΣΗΜΕΡΑ: Το χωριό βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση καθώς οι κάτοικοι του δεν το εγκαταλείπουν. Παλαιά σπίτια με κήπους και περιποιημένες αυλές συναντάς σε όλο το χωριό. Οι επεμβάσεις που γίνονται δε προσβάλλουν το γραφικό αυτό χωριό. Το κέντρο του χωριού παραμένει ζωντανό, με καταστήματα και καφενεία. Το στολίδι του χωριού είναι το ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟ με τα αιωνόβια πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά που αποτελούν ένα επίγειο παράδεισο. Δίπλα υπάρχουν εστατόρια. Οι κάτοικοι του Αετού είναι ευγενικοί και φιλόξενοι.
Ο ΑΕΤΟΣ ΓΟΗΤΕΥΕΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΟΥΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ.
