Σχεδόν όλοι όσοι έχουν κάποια σχέση με την Πελοπόννησο, έχουν ακούσει κάτι για την ορεινή διαδρομή μέσω Αχλαδόκαμπου. Αρκετοί, λίγο μεγαλύτεροι, θα την έχουν χρησιμοποιήσει για να πάνε από την Κόρινθο στην Τρίπολη. Μέχρι το 1991, οπότε και κατασκευάστηκε η νέα εθνική οδός Κορίνθου – Τριπόλεως και διανοίχθηκε η σήραγγα του Αρτεμισίου, ήταν η βασική οδική σύνδεση για όσους ήθελαν να διασχίσουν την Πελοπόννησο και να φθάσουν στην Τρίπολη, την Καλαμάτα, τη Σπάρτη και την Μονεμβασιά.
Για πολλές δεκαετίες, η διαδρομή αυτή αποτελούσε το δυσκολότερο σημείο, καθώς η ανάβαση από τους Μύλους στο οροπέδιο έχει συνεχείς και απότομες στροφές. Την ίδια στιγμή όμως, έχει πανέμορφα σημεία, που σήμερα ο κόσμος την επιλέγει για τουριστικούς κυρίως λόγους, καθιστά το ταξίδι αυτό μοναδικό. Πριν μιλήσουμε όμως για αυτό, θα σταθούμε στους Μύλους. Παλιά, η διαδρομή από την Αθήνα για να φθάσει κανείς στην Καλαμάτα, είχε διάρκεια που ξεπερνούσε τις έξι ώρες. Παράλληλα είχε και κάποια σημεία αναφοράς.
Ένα από αυτά ήταν το χωριό Μύλοι, στο οποίο σχεδόν επιβαλόταν η στάση για σουβλάκι. Αποτελούσε παράδοση και είχε και την λογική, να πάρει μία ανάσα ο οδηγός, ώστε να είναι πιο άνετος με την ανάβαση που θα ακολουθούσε ή στην επιστροφή, για να συνέλθει, τόσο ο οδηγός όσο και οι υπόλοιποι επιβάτες. Η παραλία στους Μύλους, θα μπορούσε να είναι μία όμορφη και αναζωογονητική παρένθεση στη διαδρομή, ενώ αν θέλετε να ξεφύγετε από το παραδοσιακό σουβλάκι, που ακόμη και σήμερα μπορείτε να βρείτε στο παραλιακό μέτωπο, θα απολαύσετε φρέσκα θαλασσινά.
