Ανάμεσα στα γραφικά και πανέμορφα ιστορικά χωριά των Κοντοβουνίων βρεθήκαμε ένα πρωϊνό του Μαρτίου, σε ένα χωριό όπου η γαλήνη έχει τον πρώτο λόγο. Αν δεν ακολουθήσεις μια ήπια ασφάλτινη ανηφόρα δεν θα βρεις στα 500 μέτρα περίπου από τον επαρχιακό δρόμο το παλαιό ιστορικό αυτό χωριό που ανάμεσα στα χαλάσματα στέκουν περήφανα ακόμη παλαιά αρχοντικά σπίτια. Τα χρώματα της φύσης και ο ήχος του νερού δίνουν την δικη τους παράσταση και σε προσκαλούν να ζήσεις ανεκτίμητες στιγμές γαλήνης στο ΔΑΡΑ.
Αισθάνεσαι τυχερός που βρίσκεις ακόμη τέτοια χωριουδάκια με υποδομές μάλιστα και καλαίσθητους χώρους για να ξαποστάσεις ή να απολαύσεις ένα γεύμα που έχεις ετοιμάσει. Εδώ είναι ο κατάλληλος τόπος για στάση και πικ νικ όπως θα έλεγαν και τα παδιά. Ακομη μεγαλύτερη χαρά ήταν που συναντήσαμε στην είσοδο του χωριού δύο νέους ανθρώπους τον Κώστα και τον Γιώργο εν ώρα αγροτικών εργασιών. Από τον Κώστα μάθαμε για τον ιστορικό και μυθικών διαστάσεων πλάτανο του χωριού που δεν υπάρχει πλεον και σύμφωνα με τις αναφορές του θα ήταν από τους μεγαλύτερους στην επικράτεια. Σίγουρα τα χωριά ερημώνουν και σίγουρα και αυτό το θρυλικό χωριό που έχει ιστορία ανήκει στην κατηγορία των αδικημένων χωριών. Εμείς οφείλουμε να τα αναδείξουμε και το κυριότερο να τα επισκεπτόμαστε και να τονίζουμε πως η περιήγηση το περπάτημα και η στάση σε αυτά τα χωριά τους δίνουν ζωή αλλά το κυριότερο μας δίνουν ζωή.
Ήρθε η ώρα λοιπόν να συνδέσουμε όλα αυτά τα χωριά με ανθρώπινες δραστηριότητες όπως αυτή της αναψυχής που την έχει μεγάλη ανάγκη ο σύγχρονος άνθρωπος. Ενέργεια δε δίνει μόνο ο καφές και τα ανάλογα ροφήματα μα και η περιήγηση και η δραστηριότητα σε τόπους γαλήνης.
—Το χωριό βρίσκεται κοντά στην Κυπαρισσία και στο χωριό Ραπτόπουλο Ροδιά κ.λ.π.
Γιάννης Λάσκαρης-Γιώργος Σταθόπουλος
Μελη των Αρχιτεκτονικών Διαδρομών Μεσσήνης και της ομάδας «ΤΑ ΓΕΡΑΚΙΑ»
Για τη σελίδα ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΆ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ
