Μαζί με τους δεινοσαύρους, τα μαμούθ και τα ντόντο, φαίνεται πως η γραφή και η ανάγνωση οδεύουν προς το χρονοντούλαπο της ιστορίας, αφού έρευνες σε παιδιά και ενήλικες στις ΗΠΑ αναφέρουν πως αυτές οι ικανότητες αρχίζουν να εκλείπουν στον γενικό πληθυσμό.
Όπως αναφέρει η New York Post, εκπαιδευτικοί και γονείς παρατηρούν την τάση στους νέους των ΗΠΑ, που δεν ξέρουν σωστή ανάγνωση, καλλιγραφία, ούτε καν απλή γραφή σε κάποιες περιπτώσεις, καθώς τέτοιες ικανότητες γίνονται περιττές στην ψηφιακή εποχή.
Αυτός ο τύπος αναλφαβητισμού τους έχει καταστήσει επομένως ανίκανους να φέρουν εις πέρας τυπικά έργα ενός ενήλικα.
Η κρίση αναλφαβητισμού στις ΗΠΑ
Όπως χαρακτηριστικά ανακαλεί η Δρ Λόρι Κέρνερ, υποδιευθύντρια Δευτεροβάθμιας για την περιοχή του Ρίβερχεντ στη Νέα Υόρκη, «έχει συναντήσει πάρα πολλούς μαθητές γυμνασίου-λυκείου και υποψηφίους εργαζόμενους που δεν μπορούν καν να υπογράψουν έγγραφα σχετικά με τη διαδικασία πρόσληψής τους».
Τα παραπάνω δεν είναι απλώς ανεκδοτολογικά. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2021, ένα 70% των Αμερικανών αδυνατεί να διαβάσει τον γραφικό χαρακτήρα των συναδέλφων τους, ενώ το 45% ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να διακρίνει ούτε τον δικό του.
Οι ειδικοί έχουν αποδώσει αυτή την τάση στην επικράτηση της ψηφιακής τεχνολογίας, με πολλούς δασκάλους να καταργούν τα στυλό, τα μολύβια και τις κιμωλίες στην τάξη, για χάρη προσωπικών λάπτοπ, τάμπλετ και ψηφιακών πινάκων.
Ακόμα, εκτιμούν πως η υποχώρηση των γνωστικά πιο απαιτητικών μεθόδων επικοινωνίας, έχει συμβάλλει στην ιστορικά πρωτοφανή πτώση του μέσου IQ παγκοσμίως, αλλά και στις ΗΠΑ.
Πέρυσι, επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και του Νορθγουέστερν ανακάλυψαν ότι οι βαθμολογίες IQ είχαν μειωθεί απότομα, κάτι που συνάρτησαν με την τεχνολογία, που μειώνει το εύρος προσοχής και αναιρεί την ανάγκη για γνωστική εμβάθυνση.
Παράλληλα, η Hetty Roessingh, επίτιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι υποστήριξε ότι ακόμη και τα πεντάχρονα παιδιά μένουν πίσω γνωστικά, καθώς η τάξη γίνεται όλο και πιο κορεσμένη με αυτή την τεχνολογία που μειώνει το IQ.
Αυτό συμβαίνει διότι η στείρα παρακολούθηση και αναπαραγωγή που ενθαρρύνει η ψηφιακή τεχνολογία δεν προκαλεί τη δημιουργία νέων νευρωνικών συνάψεων, ενώ αυτό ακριβώς επιτυγχάνουν δραστηριότητες όπως η γραφή, η ανάγνωση, η επεξεργασία κειμένου και η επίλυση προβλημάτων.
