Απάντηση του Τάσου Αριδά στην ανοιχτή επιστολή του Ηλία Ηλιόπουλου
Αγαπητέ φίλε Ηλία,
Καλοδεχούμενες οι ευχαριστίες από πλευράς του ΚΥ.ΜΑ.
Ζούμε σε καιρούς εντυπώσεων. Οι με «εικόνα» συνοδευόμενες εντυπώσεις είναι ισχυρότερες. Τις χρησιμοποίησαν ως «φερετζέ» κομματικής ανεξαρτησίας αντί αυτοδιοικητικού προγράμματος παρατάξεις που διεκδίκησαν την Δημ. Αρχή. Διέθεταν όμως χορηγούμενες δημοσιεύσεις στον τοπικό τύπο!
Στους καιρούς των εντυπώσεων ακόμα και η αρνητική διαφήμιση είναι διαφήμιση. Της νοο-τροπίας (τρόπος του νοείν), γιατί να εξαιρεθεί το ΚΥ.ΜΑ. Ξεκίνησα να σου απαντήσω, βρήκα όλα τα επιχειρήματα επί κάθε σημείου της επιστολής σου. Στην κατάληξη έβλεπα ένα ανούσιο πιγκ-πονγκ επιχειρημάτων. Αν διάβαζε τις δυο επιστολές άνθρωπος άλλης χώρας, θα έλεγε γελώντας: αυτοί οι άνθρωποι, ενώ κινδυνεύουν με εξαφάνιση, ασχολούνται αλληλογραφώντας με λογοπλοκίες, χωρίς να καταλαβαίνουν ούτε την ίδια τους την γλώσσα. Την απέρριψα, λοιπόν, ως ανάξια επιστολή της αξιοπρεπείας μου, αλλά και της δικής σου, καθώς σε θεωρώ ειλικρινά απ’ τους αξιοπρεπέστερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Σε έχω γνωρίσει όμως; Με έχεις γνωρίσει;
Γράφεις εισαγωγικά:….. δείγματα ενός διαφορετικού προσώπου, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Μα αυτό είναι Το ΘΕΜΑ. Το πρόσωπο αυτό υπήρχε, εσύ δεν το ΄βλεπες. Γιατί; Γατί είναι κατεστραμμένες οι σχέσεις κοινωνίας μας, φίλε μου. Δεν ζούμε κατ’ α-λήθεια (μη λήθη). Εγώ χωμένος στο εργαστήρι μου, εσύ στο γραφείο σου. Και οι δύο είχαμε την έξωθεν καλή μαρτυρία ότι κάναμε καλά την δουλειά μας. Έξω στις κοινωνικές μας σχέσεις, δείχναμε το καλύτερό μας πρόσωπο και είμαστε ευχάριστοι. Γύρω μας τι γινόταν; Οι παλιοί μας συμφοιτητές, (πολλούς τους ξέραμε ήδη απ΄ τα χρόνια της αντί ΕΦΕΕ), γαντζωμένοι στα κόμματα αποδομούσαν τη χώρα.
Πρώτα τη γλώσσα, (σε σημείο να ενοχλούν οι πτώσεις της) τη συλλογική μνήμη δηλαδή, μέσω της όλο και εξαχρειούμενης (με συνεχείς «μεταρρυθμίσεις» -απορρυθμίσεις) «παιδείας». Από τρόπο του σκέπτεσθαι την ήθελαν γλώσσα «χρηστική», γλώσσα συνεννόησης (συν-εννόησης= ομού ενοεῑν τα ιδία). Διακριτό πλέον είναι το ότι με κατεστραμμένη τη γλώσσα αδύνατη η ομονόηση. Άλλα λέει ο ένας, άλλα καταλαβαίνει ο άλλος. Δεν θέλω να ερμηνεύσω αλλιώς πώς μεταθέτεις συνεχώς το υποκείμενο των προτάσεων του γραπτού μου λόγου. Σε σημείο συγχύσεως -ώστε να νομίσω προς στιγμήν – ότι πέρα από την υπεράσπιση του ΚΥ.ΜΑ. έχεις αναλάβει και αυτήν του Κ.Σ και της Δ. Αρχής. Πχ. Γράφεις: Και ήρθε το ΚΥ.ΜΑ. απροσδόκητα να δώσει άλλη πνοή στην πόλη, αυτόνομο , ακηδεμόνευτο , αδέσμευτο, και σύ αντί κριτικής βγάζεις μικροπρέπεια, (κατασκευάζουν περικοκλάδες, είναι παρωδία, …. Το «περικοκλάδες» (όντως αδόκιμη έκφραση) το αναφέρω, αφού παρέθεσα τη δημοτική εισήγηση και αφορά στις εκ των υστέρων δηλώσεις «περί ταμείων σε κάθε πόλη», που δεν υπάρχει βέβαια μνεία τους, στο κείμενο της εισήγησης. Εσύ το παίρνεις και το κολλάς στο ΚΥ.ΜΑ. Το «είναι παρωδία» το παίρνεις και το κολλάς στο ΚΥ.ΜΑ., ενώ το ανέφερα για το Κοινοτικό Συμβούλιο, που διεμαρτύρετο βέβαιο για παρμένη απόφαση, χωρίς να έχει έγγραφα της απόφασης ή της εισήγησης ή της ψηφοφορίας. Εκτός και αν στο μυαλό σας ταυτίζεται το Κοινοτικό Συμβούλιο με το ΚΥ.ΜΑ. Ωραία, βρες εσύ κρίση δοκιμότερη για τα συμβάντα και θα την δεχθώ εκ προοιμίου, να μην φαίνομαι και ιταμός, καθ’ ότι δεν είναι εδώ το θέμα. Άλλωστε το Κ.Σ. αναδρά διορθωτικά, ευτυχώς.
Το ΘΕΜΑ, για να συνεχίσω επ’ αυτού, μετά την παιδεία ήρθε η σειρά της όποιας βιομηχανίας, βιοτεχνίας, πρωτογενούς παραγωγής κ.λ.π –κ.λ.π και φτάσαμε τα δανεικά σε σημείο να πληρώνεται η υπαλληλία και οι (αλήστου μνήμης) «εργολάβοι». (Καραμανλής ο βραχύς).
Η κατεστραμμένη χώρα «διώχνει» τα παιδιά της. Το τραγικό φαινόμενο αυτό της ξενηλασίας τους το ονόμασε η αριστερή ιδίως διανόηση ελληνικότατα brain drain =διαρροή εγκεφάλου. Μάλλον του δικού τους θα εννοούν, καθώς τρέμουν τη λέξη ξενηλασία. Κατά τα αλλά περιμένουν «ανάπτυξη» οι «κυβερνητικοί» συνασπισμοί του «δημοκρατικού τόξου» της μνημονιακής περιόδου. Υπερχρέωσε και τα τρισέγγονά της, έφτιαξε ανεξάρτητες αρχές και υπερταμείο (με την «πρώτη φορά αριστερή» διακυβέρνηση) για να χωρέσει όλα τα τιμαλφή της υποθηκευμένα για 99 χρόνια (φοβήθηκαν να πουν αιώνα) κ.λ.π -κ.λ.π. Και γω στο εργαστήριο και συ στο γραφείο.
Τι έμενε μετά τη συντελεσμένη καταστροφή του 2009 για να καταστραφεί;
Μα ο τρόπος διευθετήσεως τα του βίου, φίλε. Αυτοί οι μπαγαπόντηδες, οι Έλληνες, καταφέρνουν να διασώζονται, από το 229 πΧ. έτος της πρώτης κατακτήσεως τους, παρά τις συνεχείς υποδουλώσεις και κηδεμονίες και τη νέα τους κατοχή, από τη διεθνή «των αγορών», από «θαύμα». Το «θαύμα» ήταν η μικρή αυτοδιοικούμενη κοινότητα και ο Δήμος. –Η Ελληνική πρόταση πολιτισμικού παραδείγματος (του μετέχειν του ανήκειν)– Φτιάχτε τους, λοιπόν, τυφώνες και αφού υπάρχει και μόδα, να ονοματίζονται, βαφτίστε τους και με ιερά ονόματα, (για να «τσιμπήσουν», αλλά να διαπομπευτούν και τα ονόματα) «Καποδίστριας», «Καλλικράτης», «Κλεισθένης»)….Να δεις για πότε γίνεται η Χώρα τους χώρος: (διαπραγμάτευσης). Με αυτό τον «πειραγμένο» τρόπο φτάσαμε στον απελπισμό των «σκληρών διαπραγματεύσεων». Άλλωστε η Χώρα είναι «αδιαπραγμάτευτη» αντί του ορθού (μη διαπραγματεύσιμη.) «Γλώσσα λανθάνουσα λέγουσα αλήθεια» προμηνούσε ότι είχε «έλθει η ώρα» της Χώρας. Ακόμη το «αδιαπραγμάτευτη» το έχουν καραμέλα οι αγράμματοι μπουφώνοι και καλούν «επενδυτές». Φαίνεται ότι έχουμε πολλά να δούμε ακόμα, ίσως και τραγικά για την υπόσταση της. Αυτά σκεπτόμενος απορώ πού βρίσκεις το κουράγιο συνηγοριών.
Περισσότερα για τα ουσιώδη ερωτήματα της επιστολής σου που απηχούν προσωπικές μου θέσεις στην «προεκλογική» τηλεφωνική μου συνέντευξη (πριν ένα χρόνο) στην https://www.kalamatajournal.gr/bouquet/synentefksi/item/18018-giati-o-zwgrafos-tasos-aridas-bghke-apo-to-ergasthrio-toy-kai-katebainei-ypopshfios-stis-ekloges Εκεί -εκτός των άλλων- θα αντιληφθείς ότι πρωτοστάτησα (ίσως κακώς) να σεβαστούμε (το άτολμο) πρωτόγνωρο τοπικό εγχείρημα να μην στήσουμε και εμείς ένα ακόμη Αντι-τοπικό σε ένδειξη ισχύος, όπως οι υπόλοιποι «άπραγοι», όπως τους αναφέρεις, που αυτή τη φορά και σας πρόλαβαν και προσπάθησαν να σώσουν αν όχι (την υπόληψη του θεσμού) τουλάχιστον την δική τους. Σεβαστήκαμε τον «πρωτόγνωρο»;;!! (δισχιλιετούς και πλέον ζωής) Θεσμό, – που μετά τρεις μήνες, πεσμένο το νεογέννητο στο δρόμο του «φιλελεύθερου» αντιδημοκρατικού οδοστρωτήρα, δεν στάθηκε να το υπερασπιστεί ούτε ο φυσικός του πατέρας -. Το σεβαστήκαμε και επόμενο ήταν να περιμένουμε τα μέλη του να σεβαστούν τους εαυτούς των.
Και Κάτι άλλο εψήφισα το ΚΥ.ΜΑ, γι’ αυτό είμαι πολύ ευαίσθητος «για τα έργα και τις ημέρες του» .…περνάς το ΚΥ.ΜΑ. από σαράντα κύματα… Ναι, γιατί δεν δείχνει να συν-αισθάνεται τις υποχρεώσεις του και τις αρχές πάνω στις όποιες συστάθηκε. Γιατί ακόμα δεν φαίνεται να τις συναισθάνεται η ηγετική του ομάδα από τις … μερικές δράσεις του, που ενδεικτικά αναφέρεις: Κάλεσμα σύστασης εθελοντικού κινήματος Οκτώβρης 2019 ή Πρωτοβουλία καθαρισμού βόρειας παραλίας Μάρτης 2020 κ.λ.π.
Μα Το επίμαχο ζήτημα είναι ότι δε συσταθήκαν ούτε το Κοινοτικό Συμβούλιο ούτε το ΚΥ.ΜΑ. ως συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι εργαζομένων σε επιχείρηση ιδιωτικού δικαίου ή τοπικός εμποροϋπαλληλικός σύλλογος αφενός, αφετέρου το ΚΥ.ΜΑ. δεν ΕΙΝΑΙ εξωραϊστικός σύλλογος, δεν είναι εθελοντική ομάδα ή διμοιρία προσκοπική. Συσταθήκαν το Κοιν.Συμβούλιο και δευτερευόντως το ΚΥ.ΜΑ. ως ρυθμιστές χρηστής διοίκησης στα αυτοδιοικητικά μας πράγματα. Αυτή είναι η κύρια δουλειά τους.
Δεν απαξιώ επιμέρους κοινωφελείς δράσεις, αλλά να κάνουν την κύρια δουλειά τους πρωτίστως: που είναι ο αυτοδιοικητικός τους ρόλος με σκοπό την ευ-τυχία των εντολέων τους: δηλαδή του κοινωνικού σώματος. Ως τέτοιους «ρυθμιστές» τους ΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ να ΜΠΟΥΝ στο Δήμο καθιστώντας το κοινωνικό σώμα μέτοχο της νομής των αυτοδιοικητικών πραγμάτων, όχι παρία, όχι υπόδουλο. Πες μου τρείς, έστω, στρατηγικούς αυτοδιοικητικούς στόχους του ΚΥΜΑ, που και ένας τους να πετύχει, να θεωρείται επιτυχημένη η δημοτική τετραετία και το ΚΥΜΑ δικαιωμένο.
Αυτό είναι το θέμα και όχι αυτό που γράφεις. Πού οφείλεται τόσο μένος , ώστε να ζητάς αποχωρήσουν από τον Δήμο (Δεν είστε για τέτοια αθλήματα), και να εξοστρακιστούν Πού τα είδες αυτά γραμμένα στο κείμενό μου; Με ποια θεσμική ιδιότητα μπορώ να απαιτήσω αποκλεισμό μελών θεσμισμένου αιρετού οργάνου απ’ τον Δήμο; Θα τρελαθούμε εντελώς; Ερμηνεύεις ότι θέλεις, όπου το θέλεις. Έπρεπε να γράψω σε ντεσπεράντο με αγγλικές καταλήξεις μια και η αγγλική δεν έχει πτώσεις ٠ή καλύτερα στην Σημίτια διάλεκτο (που δεν είχε ούτε πτώσεις ούτε τριτόκλιτα και χρόνους ρημάτων) για να συνεννοηθούμε καλύτερα. Όταν λέω Δεν είστε για τέτοια αθλήματα εννοώ ΦΥΣΙΚΑ τον ρύθμιστικο έλεγχο- δημοκρατικών διαδικασιών, καθώς θεωρώ την δημοκρατία καθημερινό άθλημα, όχι δεδομένο και παραχωρημένο εσαεί δικαίωμα. Αυτό δεν φαίνεται να το συμμερίζεται η ηγετική ομάδα του ΚΥ.ΜΑ. Δικαίωμα της. Τα νεότερα στην ηλικία μέλη του, δεν χρειάζονται χρησμένους φροντιστές (φαίνεται απ’ την ανάδρασή τους) αρκεί να τους δοθεί χώρος έκφρασης. Δεν υπάρχει μένος, θλίψη υπάρχει.
Δευτερευόντως απαντώ σε δύο σχόλιά σου που έχουν κοινωνικό έρεισμα: Στο … Δεν αρέσει σε πολλούς αυτός ο αυτόνομος σχηματισμός, διότι δεν είναι ελεγχόμενος από κομματικά επιτελεία, δεν ενδίδει, δεν εκβιάζεται και επί πλέον προσφέρει στην τοπική κοινωνία. Από τα πρόσφατα γεγονότα μάλλον τις ενάντιες των αναφερομένων αρετών εισέπραξαν οι πολίτες. Μην εκτίθεσαι.., η πόλη είναι μικρή, γνωριζόμαστε, ξέρουμε ποιος είναι τι. Αλτρουισμός με ανιδιοτέλεια απαραίτητα, για την λαϊκή ευ-τυχία, εύχομαι να αποκτηθούν και να περισσέψουν άμποτε στο ΚΥ.ΜΑ.
Και στο ….διατύπωσε με ευθύτητα γιατί κατηγορείς το ΚΥ.ΜΑ. ; Για πράξεις, για παραλήψεις, ή για άστοχες ενέργειες ; Η ακολουθία των γεγονότων, (πριν και μετά την επιστολή σου) καταφανώς δείχνει ευθύνη και για τα τρία αναφερόμενα. Πιο ευθεία διατύπωση δεν γίνεται από την καταληκτική παράγραφο της τελευταίας μου επιστολής προς το Κ.Σ., που δεν αφορούσε το σύνολο του, αφορούσε ευθέως στην ηγετική ομάδα του ΚΥ.ΜΑ. και δεν χρειάζεται να ξαναδιατυπωθεί. Άλλωστε και η (σκόπιμη);;; παράληψη πράξης είναι πράξη. Και εξηγούμαι: «Σύρθηκε» από δύο μέλη του Κ. Σ. η ηγετική ομάδα του ΚΥ.ΜΑ. (όπως διαβάσαμε ) σε δυσκοίλια (προφανώς εκ των κάτωθι) «ομόφωνη απόφαση», για την προσβολή της Δημ. Απόφασης (περί αλλαγής έδρας της ΔΕΥΑΤ). Πήγαν σε δικηγόρο με «δανεικά χαρτιά», και «μέρος» της διαδικασίας της προσφυγής του κ. Δριμή. Χωρίς ούτε πρωτοκολλημένα δικά τους, χωρίς καν τα πρακτικά της διαδικασίας λήψης της Δημ. Απόφασης. Πώς ο δικηγόρος θα στοιχειοθετήσει σοβαρό δικόγραφο προσβολής της Δημ. Απόφασης; Αδιάφορο; Δηλαδή πρώτα οι εντυπώσεις ;! Να φανεί στους πολίτες ότι κάτι και εμείς κάναμε και …. αποτύχαμε; Μια τρύπα στο νερό! Αυτό (συμφώνως τῇ νοοτροπία) δεν είναι ιταμότης ούτε «έργο εξύβριση» προς τούς πολίτες πού βλέπουν, κρίνουν, συμμετέχουν και στηρίζουν το ΚΥ.ΜΑ.
Τα τριτεύοντα και επουσιώδη που κυρίως αφορούν κρίσεις σου στο πρόσωπό μου, δεν απαντώνται, από σεβασμό σε μας τους ίδιους και στον δημοσιογραφικό χώρο, άλλωστε δεν κόπτονται γι’ αυτά οι πολίτες, ούτε αφορούν αυτούς και την κοινωνία γενικότερα.
Για δε το αντικείμενο της φασαρίας, τα της ΔΕΥΑΤ, όπως εξελίσσετε το πράγμα, θα δοθεί (δυστυχώς) ευκαιρία επανόδου.
Με ειλικρινείς φιλικούς χαιρετισμούς (εύχομαι να το πιστεύεις).
Κυπαρισσία, 25 Μαΐου 2020
Άναστάσιος Κ. Άριδᾶς
