Από τη στιγμή που η προσωρινή Χριστουγεννιάτικη σταθεροποίηση – μικροϋποχώρηση των τιμών ξεπεράστηκε [βλέπε, Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου 10/2], η αγορά βρήκε ένα νέο επίπεδο ισορροπίας [βλέπε, Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου 17/2], με βασικά του χαρακτηριστικά:
– τη σταθερότητα των τιμών οι οποίες κινούνται μέσα σε ένα κανάλι πολύ μικρών διαφοροποιήσεων λίγων σεντ πάνω-κάτω,
– τη γενική επιφυλακτικότητα, η οποία αποτυπώνεται σε έναν πολύ περιορισμένο όγκο συναλλαγών.
Αυτό, δηλαδή, που βλέπουμε είναι πως οι αγοραστές -και εδώ εννοούμε τους Ιταλούς και Ισπανούς, γιατί η ελληνική βιομηχανία τυποποίησης έχει ελαχιστοποιήσει τις αγορές τους- εκδηλώνουν ένα σταθερό μεν, αλλά περιορισμένο ενδιαφέρον, στο οποίο οι πωλητές -εδώ συμπεριλαμβάνουμε και τους Έλληνες- ανταποκρίνονται, έτσι ώστε οι δεξαμενές αργά αλλά σταθερά αδειάζουν [βλέπε, Παρατηρητήριο Τιμών Ελαιολάδου 10/3].
Έγραψα πως μάλλον -γιατί επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν- η Ελλάδα πρέπει να έχει ακόμη «μέσα» περί τους 80-100 χιλ. τόνους διαθέσιμους για πώληση, μια σημαντική ποσότητα, ιδίως στις κρίσιμες εποχές που ζούμε και τις ακόμη πιο κρίσιμες που έρχονται.
Αυτή τη γενική εικόνα δεν άλλαξαν τα λίγο-πολύ αναμενόμενα στοιχεία του ισπανικού ισοζυγίου για το μήνα Φεβρουάριο [βλέπε, Ισπανική δυσπραγία και τον Φεβρουάριο, άρα το θρίλερ συνεχίζεται]. Επιβεβαιώθηκε πως η φετινή παραγωγή δεν θα φθάσει ούτε τους 700 χιλιάδες τόνους, ότι οι πωλήσεις έχουν πέσει, προφανώς λόγω των υψηλών τιμών των ελαιολάδων και όχι μόνο, ενώ παράλληλα τα εισοδήματα των νοικοκυριών πιέζονται, με τον πληθωρισμό διεθνώς να ανεβαίνει. Φυσικό αποτέλεσμα η διατήρηση των αποθεμάτων σε ένα σταθερό ύψος, με εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο να κλείσει η φετινή εμπορική χρονιά με τόσο χαμηλά αποθέματα, ανεπαρκή για να ανταποκριθούν στη ζήτηση της νέας χρονιάς 2023/24.
Όλα αυτά έχουν συνθέμελα κλονίσει τον ισπανικό ελαιοκομικό τομέα, όπως με εξαιρετική σαφήνεια περιέγραψε ο διεθνής αναλυτής Juan Villar στο olivenews.gr [βλέπε, Φέτος όλοι είναι χαμένοι στον ελαιοκομικό τομέα της Ισπανίας και κανένας κερδισμένος].
Έχοντας υπόψη ότι, όπως προαναφέραμε, οι τιμές κινούνται σε ένα πολύ μικρό εύρος διαφοροποιήσεων, την εβδομάδα αυτή παρατηρούνται τα εξής επίπεδα, αναλόγως πάντοτε των ιδιαίτερων ποιοτικών τους χαρακτηριστικών:
Ελλάδα (τιμές άφιξης CIF σε Ιταλία)
Τα έξτρα παρθένα από 4,90 έως 5,40 €/κιλό.
Το λαμπάντε (5o) από 4 έως 4,05 €/κιλό.
Το (κοινό) παρθένο 1,2° γύρω στα 4,40 €/κιλό (περιζήτητα από κάποιους αγοραστές).
Ισπανία Mία μικρή υποχώρηση λίγων cent για τα έξτρα, γύρω στα 5,30 €/κιλό. Τα παρθένα στα 4,80 € και τα λαμπάντε (1o) στο 4,62 με 4,65 €/κιλό.
Οι άλλες χώρες ουσιαστικά παραμένουν στα ίδια επίπεδα με την προηγούμενη εβδομάδα.
Άφησα τελευταίο τον πιο σπουδαίο και καθοριστικό παράγοντα, τον κλιματικό. Oι μέρες περνούν, οι εβδομάδες περνούν, ο Μάρτιος φεύγει, στην Ισπανία δεν βρέχει ούτε και στην Τυνησία, τις συνέπειες όλοι μπορούν να τις φανταστούν…
Φωτό: Ανδαλουσιανός ελαιώνας (Ευγενική παραχώρηση του Juan Villar).
