Εθνική στρατηγική ώστε να γίνει η Ελλάδα το μποστάνι και το κελάρι της Ευρώπης, ζητά το ΠΟΤΑΜΙ με ανακοίνωσή του, τονίζοντας πως χρειάζεται να μειωθούν φόροι και ασφαλιστικές εισφορές, για όσους διακινούν προϊόντα, μέσα από σύγχρονες Οργανώσεις Παραγωγών.
Της Άννας Στεργίου
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται , χρειάζεται να ωθηθούν οι μικροί και διάσπαρτοι παραγωγοί σε συμπράξεις, δηλαδή να βελτιωθεί το επίπεδο της οργάνωσης των αγροτών.
Το ΠΟΤΑΜΙ μέχρι στιγμής στον γεωργικό χώρο έχει δείξει ότι στηρίζει κατεξοχήν την καινοτομία, με επισκέψεις του Σταύρου Θεοδωράκη σε μονάδες, όπως ο ΘεσΓάλα αλλά και την βιολογική γεωργία, δίνοντας μεγάλη έμφαση στις περιβαλλοντικές πολιτικές, με στόχο την αειφορία, κυρίως δια των Σπύρου Δανέλλη και Γιώργου Αμυρά, που είναι και κοινοβουλευτικοί του εκπρόσωποι.
Το ΠΟΤΑΜΙ αναφέρεται στα εισαγόμενα προϊόντα, από τρίτες χώρες, που έχουν κατακλύσει την αγορά: «Τρώμε φακές Τουρκίας, ρεβίθια από το Μεξικό, εισαγόμενα κρέατα και εισαγόμενα ψάρια. Η Γερμανία που δεν έχει ελιές εξάγει στη Μ.Βρετανία περισσότερο λάδι από την Ελλάδα που είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός ελαιολάδου στον κόσμο. Κάθε χρόνο δίνουμε 10 εκατ. ευρώ για να εισαγάγουμε ντομάτα από την πΓΔΜ, τη Γερμανία και την Ολλανδία. Μόνο το 10% των ψαριών που τρώμε είναι από τις θάλασσες μας και μόνο το 8% του βόειου κρέατος αφορά μοσχάρια που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και σφάχτηκαν εδώ».
Στην ανακοίνωσή του τονίζει πως θέλει «βιολογικά λεμόνια από το Άργος και όχι από την Αργεντινή», αναφέρεται και στις στρεμματικές αποδόσεις αλλά και στη χρήση νέων τεχνολογιών, για την παραγωγή αγροτικών προϊόντων: «Ένα στρέμμα στην Ελλάδα παράγει προϊόντα 5 φορές μικρότερης αξίας από ένα στρέμμα στην Ολλανδία. Αν δηλαδή η χώρα μας κατόρθωνε να πετύχει τις στρεμματικές αποδόσεις της Ολλανδίας, η συμβολή της αγροτικής οικονομίας στο ΑΕΠ από 7,3 δισ. που είναι σήμερα, θα ξεπερνούσε τα 40 δισ. Η μη αξιοποίηση της αγροτικής γης εξηγεί εν μέρει και την άνιση ανάπτυξη. Η Αττική έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ 22.000 ευρώ και η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη έχει 11.000».
Σύμφωνα με το «συγκεκριμένο «Θέλω»» του Ποταμιού, «ο κατακερματισμένος κλήρος, η έλλειψη τυποποίησης και η συνεχής επιβολή φόρων είναι τα βασικά προβλήματα» της αγροτικής παραγωγής. Όπως σημειώνει, «μόνο 15% των γεωργικών προϊόντων στην χώρα μας παράγεται από συνεταιρισμούς και ομάδες παραγωγών, ενώ σε άλλες χώρες το ποσοστό αυτό είναι πλειοψηφικό».
Το ΠΟΤΑΜΙ ζητά τη μείωση φόρων και ασφαλιστικών εισφορών σε όσους διακινούν προϊόντα, μέσα από σύγχρονες οργανώσεις παραγωγών και δημιουργία εθνικών διεπαγγελματικών οργανώσεων ανά κατηγορία προϊόντος για τον συντονισμό της παραγωγής και κυρίως των εξαγωγών.
Παρότι όντως χρειάζεται καλύτερη οργάνωση των παραγωγών, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής και τη βελτίωση του αγροτικού εισοδήματος, στρεβλώσεις παρατηρούνται δυστυχώς και σε ορισμένες Διεπαγγελματικές Οργανώσεις, καθώς συχνά τα αντικρουόμενα συμφέροντα, μεταξύ των μελών, δημιουργούν εντάσεις και δυναμιτίζουν τις όποιες καλές προσπάθειες.
